Witam na forum, ale pewnie zaraz Ci to skasują, bo używasz kolorów w poście, bo nie dałeś zdjęc... Poczytaj i popatrz jak wyglądają tego typu tematy, będziesz wiedział jak powinny wyglądać
O syrence powiem tyle, że to był złom od początku do końca, ale nie było Polski stać na nic lepszego, kawałek historii, ale była paskudna jak owrzodzenie jąder.
POZDRAWIAM!

Samochód Syrena nie odegrał wielkiej roli w światowej motoryzacji, jednak jako całkowicie polska konstrukcja wart jest odnotowania. Szefem zespołu i głównym konstruktorem był inż. Karol Pionnier, który także opracował podwozie, silnik skonstruował inż Henryk Bluemke, a głównym projektantem nadwozia był inż. Stanisław Panczakiewicz. Wsławił się, projektując nadwozie do przedwojennego samochodu LS (nie był produkowany seryjnie). W lipcu 1955 roku podjęto decyzję o uruchomieniu seryjnej produkcji Syreny w FSO w Warszawie. Zmieniono założenia produkcyjne. Postanowiony mianowicie, że docelowa roczna produkcja osiągnie poziom 10 000 sztuk. Decyzja ta spowodowała konieczność zmiany technologii wytwarzania nadwozia. Do produkcji zakwalifikowane ostatecznie całkowicie metalową konstrukcję nadwozia o nieco zmienionej sylwetce.

W roku 1957 wyprodukowano 200 Syren, których elementy nadwozi były wykonywane ręcznie. Podobnie wykonano pierwszych 300 sztuk w następnym roku, ale dalsze egzemplarze miały już nadwozie wykonane z elementów tłoczonych. Należy tu podkreślić, że Syrena była konstrukcją kompromisową wynikającą z jednej strony z bardzo ograniczonych środków finansowych na ten cel. Z powyższych względów w tym pojeździe zastosowano znaczną liczbę części i podzespołów pochodzących z samochodu Warszawa, co przyczyniło się do dużej masy własnej pojazdu wynoszącej 950 kg. Syrena miała 408 cm długości i napędzana była dwusuwowym, 2-cylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 746 ccm i mocy 27 KM.

Dane techniczne
Nadwozie: sedan 2-drzwiowy
Długość: 4085 mm
Szerokość: 1520 mm
Wysokość: 1530 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Rozstaw kół przednich: 1200 mm
Rozstaw kół tylnych: 1220 mm
Zwis przedni: 767 mm
Zwis tylny: 1018 mm
Prześwit: 205 mm
Kąt natarcia: 23°
Kąt zejścia: 16°
Masa własna: 950 kg
Dopuszczalne obciÄ…ĹĽenie: 330 kg
Masa całkowita: 1280 kg
Ĺšrednica zawracania: 14,66 m w prawo / 14,14 m w lewo
Silnik: S-15, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, rzędowy, 2-cylindrowy, umieszczony z przodu
Napęd: przedni
Pojemność skokowa: 744 ccm
Ĺšrednica cylindra: 76 mm
Skok tłoka: 82 mm
Stopień sprężania: 6,8-7,0
Moc maksymalna: 19,9 kW (27 KM) przy 3800 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 60,8 Nm przy 2800 obr/min
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa, bez synchronizacji, wyposażona w mechanizm wolnego koła
Zbiornik paliwa: 33 l
Prędkość maksymalna: 100 km/h
Przyspieszenie 0-80 km/h: 29 s
ZuĹĽycie paliwa: 8-9 l/100 km
Hamulce: bębnowe
Ogumienie: 4,00×16”

W 1960 roku Syrena przeszła pierwszą niewielką modernizację. Równocześnie wprowadzono cyfrowe oznaczenie typu. Ulepszony model miał oznaczenie 101. W układzie zasilania silnika S-15 wprowadzono pompę paliwa sterowaną pneumatycznie oraz zastosowano inny typ gaźnika BVF. Dotychczasową jednopiórową wycieraczkę szyby przedniej zastąpiono zespołem o dwóch piórach pracujących współbieżnie. W układzie nośnym zmiany objęły zawieszenie przednie, gdzie wprowadzono amortyzatory teleskopowe. Zastosowano koła jezdne o zmniejszonej średnicy i ogumienie o wymiarach 5.60 - 15". W nadwoziu skrócono podokienną część drzwi i zmieniono konstrukcję progów wprowadzając równocześnie progowe listwy ozdobne.

Dane techniczne
Nadwozie: sedan 2-drzwiowy
Długość: 4085 mm
Szerokość: 1520 mm
Wysokość: 1515 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Rozstaw kół przednich: 1200 mm
Rozstaw kół tylnych: 1240 mm
Zwis przedni: 767 mm
Zwis tylny: 1018 mm
Prześwit: 185 mm
Kąt natarcia: 22°30’
Kąt zejścia: 15°30’
Masa własna: 930 kg
Dopuszczalne obciÄ…ĹĽenie: 350 kg
Masa całkowita: 1280 kg
Ĺšrednica zawracania: 15,5 m
Silnik: S-15, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, rzędowy, 2-cylindrowy, umieszczony z przodu
Napęd: przedni
Pojemność skokowa: 746 ccm
Ĺšrednica cylindra: 76 mm
Skok tłoka: 82 mm
Stopień sprężania: 6,8-7,0
Moc maksymalna: 19,9 kW (27 KM) przy 3800 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 60,8 Nm przy 2800 obr/min
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa, bez synchronizacji, wyposażona w mechanizm wolnego koła
Zbiornik paliwa: 33 l
Prędkość maksymalna: 105 km/h
Przyspieszenie 0-80 km/h: 29 s
ZuĹĽycie paliwa: 9 l/100 km
Hamulce: bębnowe
Ogumienie: 5,6×15”

Syrena 102
Od marca 1962 roku rozpoczęto produkcję modelu Syreny oznaczonego symbolem 102. Zmiany objęły głównie nadwozie i instalację elektryczną. Uwagę zwracało dwubarwne lakierowanie nadwozia. Dach był zawsze w kolorze kości słoniowej. Wprowadzono boczne listwy ozdobne. Zwiększyła się objętość komory bagażnika dzięki zmianie położenia koła zapasowego z poziomego na niemal pionowe. Skrócono także pokrywę bagażnika oraz zastosowano nowy zamek przyciskowy. We wnętrzu samochodu umieszczono nowe odchylane, indywidualne fotele przednie. Dźwignię sterowania hamulcem ręcznym przeniesiono z lewej części podłogi pod tablicę rozdzielczą. Wprowadzono zespolone lampy tylne oraz nową stacyjkę z drugim położeniem do włączania rozrusznika.

Syrena 102 S
Ze względu na dalszy wzrost produkcji z poziomu 5500 szt. do 8000 szt. rocznie przy ograniczonych możliwościach dostawy silników z bielskiej WSM rozpoczęto rozmowy z NRD na temat zakupu pewnej liczby zespołów napędowych Wartburga w celu ich montażu do Syren. Po badaniach prototypów stwierdzono, że konstrukcja Syreny jest dostatecznie wytrzymała i można w niej montować silnik o mocy o 40% większej. W sierpniu 1963 roku trafiła na rynek pierwsza partia Syren 102 S wyposażonych w zespół napędowy Wartburga 312. Trzycylindrowy silnik o objętości skokowej 992 cm3 osiągał moc maksymalną 33 kW przy 4200 obr/min. Czterobiegowa skrzynka przekładniowa miała synchronizację II, III i IV biegu, co znacznie ułatwiało prowadzenie pojazdu. Na zewnątrz samochód wyróżniał się inna atrapą przednią oraz nowymi listwami bocznymi. Znacznie poprawiły się osiągi pojazdu. Szybkość maksymalna wynosiła 125 km/h.

Zmiany wprowadzone w stosunku do poprzednich modeli:
Na zewnÄ…trz:
Mniejszy rozmiar ogumienia (5.60x15 zamiast 5.25x16)
Dwubarwne lakierowanie
Powiększony o 30% bagażnik
Zmieniony kształt i zamknięcie bagażnika
WspĂłlne lampy tylne
Zmiana wytłoczki tylnego błotnika
SkrĂłcone drzwi i dodana listwa progowa
Dwie wycieraczki pracujące współbieżnie
Drobne zamiany w oknach
WewnÄ…trz:
Godło modelu 102 na tablicy rozdzielczej
Dzielone siedzenia kierowcy i pasaĹĽera
Hamulec ręczny pod tab. rozdzielczą uruchamiany prawą ręką
Dłuższe ramiona pedałów hamulca i sprzęgła
Załączanie rozrusznika kluczykiem stacyjki
Giętki pręt wyłącznika kierunkowskazów
Wyposażenie wnętrza w 2 popielniczki
W silniku
Usunięcie drugiego tłumika
Zastosowanie membranowej pompy paliwa
W podwoziu
W zawieszeniu przednich kół amortyzatory teleskopowe

Dane techniczne
Nadwozie: sedan 2-drzwiowy
Długość: 4085 mm
Szerokość: 1560 mm
Wysokość: 1515 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Rozstaw kół przednich: 1200 mm
Rozstaw kół tylnych: 1240 mm
Zwis przedni: 767 mm
Zwis tylny: 1018 mm
Prześwit: 185 mm
Kąt natarcia: 22°30’
Kąt zejścia: 15°30’
Masa własna: 860 kg (102) lub 880 kg (102S)
Dopuszczalne obciÄ…ĹĽenie: 410 kg (102) lub 415 kg (102S)
Masa całkowita: 1270 kg (102) lub 1295 kg (102S)
Ĺšrednica zawracania: 10,4 m
Silnik: S-15, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, rzędowy, 2-cylindrowy (102) lub 312, rzędowy, 3-cylindrowy (102S), umieszczony z przodu
Napęd: przedni
Pojemność skokowa: 746 ccm (102) lub 992 ccm (102S)
Ĺšrednica cylindra: 76 mm (102) lub 73,5 mm (102S)
Skok tłoka: 82 mm (102) lub 78 mm (102S)
Stopień sprężania: 6,8-7,0 (102) lub 7,2-7,5 (102S)
Moc maksymalna: 19,9 kW (27 KM) przy 3800 obr/min (102) lub 33 kW (45 KM) przy 4200 obr/min (102S)
Maksymalny moment obrotowy: 60,8 Nm przy 2800 obr/min (102) lub 93 Nm przy 2200 obr/min (102S)
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa, bez synchronizacji, wyposażona w mechanizm wolnego koła
Zbiornik paliwa: 33 l
Prędkość maksymalna: 105 km/h (102) lub 125 km/h (102S)
Przyspieszenie 0-80 km/h: 29 s
ZuĹĽycie paliwa: 8,5-9,5 l/100 km
Hamulce: bębnowe
Ogumienie: 5,6×15”

Kolejny model Syreny, oznaczony symbolem 103 zjechał z taśmy montażowej już w październiku 1963 roku. Zastosowano w nim ulepszony silnik typu S-150, który przy podwyższonym do 7,4 stopniu sprężania osiągał moc 22 kW przy 4000 obr/min.

Zmieniono także fazy rozrządu i układ wydechowy silnika. Zewnętrznie model 103 wyróżniał się innym kształtem atrapy i zmienionym podziałem blach błotników przednich oraz kraty wlotu powietrza. Model ten produkowano do lipca 1966 roku. Do tego czasu wprowadzono kolejne zmiany konstrukcyjne. I tak w 1964 roku przeniesiono zbiornik paliwa z komory silnikowej do bagażnika za oparcie tylnej kanapy, zastąpiono amortyzator ramieniowy tylnej osi dwoma teleskopowymi oraz usunięto kły ze zderzaków i zmieniono oświetlenie tablicy rejestracyjnej. Również w następnym roku w Syrenie 103 wprowadzono wiele usprawnień. Do najistotniejszych należało zastosowanie nagrzewnicy połączonej z układem chłodzenia silnika wraz z dmuchawą elektryczną oraz nowego wzoru tapicerki. Wszystkie samochody z FSO były od 1965 roku lakierowane piecowo, co znacznie podniosło trwałość powłoki i estetykę nadwozi.

Produkcja samochodów Syrena w FSO wyniosła w 1965 r. 11800 sztuk. Był to model 103 z dwucylindrowym silnikiem typu S-150 i czterobiegową niezsynchronizowaną skrzynką przekładniową.

Zmiany wprowadzone podczas produkcji modelu 103 (nie wszystkie naraz):
Silnik S-150 o mocy zwiększonej do 30 KM
Nowy układ wydechowy
ZastÄ…pienie gaĹşnika BVF H 362 gaĹşnikiem Jikov 35 POH
Przeniesienie zbiornika paliwa do tyłu samochodu
Zwiększeni pojemności zbiornika z 32 do 40 litrów
Zastosowanie wskaĹşnika poziomu paliwa w samochodzie
Dwa skośnie umieszczone amortyzatory teleskopowe zamiast pojedynczego ramieniowego w zawieszeniu kół tylnych
Nowe kształty ramy wlotu powietrza z ozdobną kratą
Usunięcie kłów ze zderzaków
Usztywnienie przednich błotników oraz maski silnika
Usytuowanie tylnej rejestracji w oświetlonej wnęce
Dodatkowo wersję 103 S można było rozpoznać po:
Oczywiście po znaczku 103 S
Krata wlotu powietrza miała tylko pionowe pręty
Inna, podobna do tej ze 104 i 105 listwa boczna
Czasem z malowanym poniĹĽej niej cienkim jasnym paskiem (?)
Zmieniony kształt przednich błotników
Wnętrze posiadało luksusowe obicia tapicerskie
Szereg drobnych zmian majÄ…cych na celu zamontowanie silnika Wartburga

Dane techniczne
Nadwozie: sedan 2-drzwiowy
Długość: 4085 mm
Szerokość: 1560 mm
Wysokość: 1515 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Rozstaw kół przednich: 1200 mm
Rozstaw kół tylnych: 1240 mm
Zwis przedni: 767 mm
Zwis tylny: 1018 mm
Prześwit: 185 mm
Kąt natarcia: 22°30’
Kąt zejścia: 15°30’
Masa własna: 840 kg (103) lub 880 kg (103S)
Dopuszczalne obciÄ…ĹĽenie: 410 kg (103) lub 415 kg (103S)
Masa całkowita: 1250 kg (103) lub 1295 kg (103S)
Ĺšrednica zawracania: 10,4 m
Silnik: S-150, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, rzędowy, 2-cylindrowy (102) lub 312, rzędowy, 3-cylindrowy (102S), umieszczony z przodu
Napęd: przedni
Pojemność skokowa: 746 ccm (103) lub 992 ccm (102S)
Ĺšrednica cylindra: 76 mm (103) lub 73,5 mm (103S)
Skok tłoka: 82 mm (103) lub 78 mm (103S)
Stopień sprężania: 7,4 (103) lub 7,2-7,5 (103S)
Moc maksymalna: 22 kW (30 KM) przy 4000 obr/min (103) lub 33 kW (45 KM) przy 4200 obr/min (103S)
Maksymalny moment obrotowy: 60,8 Nm przy 2800 obr/min (103) lub 93 Nm przy 2200 obr/min (103S)
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa, bez synchronizacji, wyposażona w mechanizm wolnego koła
Zbiornik paliwa: 40 l
Prędkość maksymalna: 105 km/h (103) lub 125 km/h (103S)
Przyspieszenie 0-80 km/h: 29 s
ZuĹĽycie paliwa: 8,5-9,5 l/100 km
Hamulce: bębnowe
Ogumienie: 5,6×15”

W okresie produkcji modelu 103 trwały już przygotowania do uruchomienia produkcji następnego modelu oznaczonego symbolem 104. Prototyp Syreny 104 wystawiano co prawda w 1961 na Wystawie Postępu Technicznego w Przemyśle Motoryzacyjnym, ale nie wszystkie prezentowane wówczas rozwiązania zostały zatwierdzone do produkcji.

Najważniejszym zespołem, który pozostał był trzycylindrowy silnik typu S-31 opracowany w Wytwórni Sprzętu Mechanicznego w Bielsku-Białej. Twórcą pierwszej wersji tego silnika był mgr inż., Fryderyk Bluemke. Po jego tragicznej śmierci (1962), konstrukcja silnika została udoskonalona przez zespół, którym kierował mgr inź. Jerzy Sławik. Lata 1962 i 1963 to okres intensywnych badań stanowiskowych i trakcyjnych tej jednostki. Od 1964 r. rozpoczęto przygotowania do produkcji, a główną przeszkodą w szybkim jej uruchomieniu były kłopoty z lokalizacją produkcji odlewów.

W tym samym okresie w FSO opracowano konstrukcję nowej synchronizowanej skrzynki przekładniowej. Jej twórcą był inż. Bogdan Kaim. Porównawcze badania drogowe prototypów Syreny 104 wykazały, że pojazdy te zużywają mniej paliwa niż Wartburg 1000, Syrena 103 S czy Saab 93.

Po przełamaniu wszystkich przeszkód produkcja Syreny 104 ruszyła w FSO w dniu 15 lipca 1966 r. Na zewnątrz model ten wyróżniał się jedynie innym kształtem bocznych listew ozdobnych.

Oto charakterystyka techniczna samochodu Syrena 104. Dwusuwowy, trzycylindrowy, pionowy silnik typu S-31 ustawiony był wzdłużnie przed osią przednią pojazdu. Przy średnicy cylindra 70 mm i skoku tłoka 73 mm, objętość skokowa wynosiła 843 cm3. Przy stopniu sprężania 7,2 silnik osiągał moc 29,4 kW przy 4300 obr/min, a maksymalny moment obrotowy wynosił 80 Nm przy 2750 obr/min. Kadłub silnika oraz skrzynia korbowa były odlewane z żeliwa, natomiast głowica ze stopu lekkiego. Składany wał korbowy podparto na czterech łożyskach kulkowych. Silnik był chłodzony cieczą o obiegu wymuszonym. Odśrodkową pompę cieczy chłodzącej osadzono na wale prądnicy. Chłodnice była umieszczona za silnikiem. W układzie zasilania zastosowano przeponową pompę paliwa sterowaną podciśnieniem oraz poziomy gaźnik typu Jikov 35 POH/048 (produkcji CSRS) o średnicy gardzieli 27 mm. Zewnętrzną charakterystykę prędkościową silnika S-31 przedstawiono na rys. 2. Masa suchego silnika z osprzętem wynosiła 88 kg.

W instalacji elektrycznej o napięciu znamionowym 12 V zastosowano prądnicę typu P20p o mócv 220 W, akumulator ołowiowy o pojemności 42 Ah oraz rozrusznik o mocy 0,6 kW, włączany elektromagnetycznie. W bateryjnym układzie zapłonowym wprowadzono trzy małogabarytowe cewki zapłonowe i nowy aparat zapłonowy z trzema przerywaczami. Reflektory o średnicy układu optycznego 170 mm były wyposażone w symetryczne światła mijania. W układzie napędowym zastosowano wzmocnione sprzęgło z tarczą sprzęgłową o średnicy zewnętrznej 180 mm.

Nowością była dwuwałkowa skrzynka przekładniowa o czterech synchronizowanych przełożeniach, wyposażona w tzw. wolne koło. Stożkowa przekładnia główna, umieszczona we wspólnej obudowie ze skrzynią przekładniową, miała przełożenie 4,875. Półosie napędowe o różnej długości zaopatrzono w przeguby krzyżakowe (przy mechanizmie różnicowym) oraz w równobieżne przeguby typu zawiasowego przy kołach jezdnych. Szkielet samochodu stanowiła rama, której podłużnice wykonano z prostokątnego profilu zamkniętego o wymiarach 90x45x25 mm. Koła przednie były zawieszone niezależnie na dolnym wahaczu poprzecznym oraz poprzecznym górnym resorze piórowym, mocowanym jednopunktowo. Z elementem resorującym współpracowały teleskopowe amortyzatory dwustronnego działania. Zawieszenie kół tylnych było zależne. Rurowa "oś pływająca'" została wsparta na poprzecznym półeliptycznym resorze piórowym, a była dodatkowo prowadzona przez dwa podłużne drążki reakcyjne. Zastosowano także dwa amortyzatory teleskopowe dwustronnego działania. Koła jezdne, tłoczone z blachy stalowej, wyposażono w ogumienie dętkowe o wymiarach 5.60 - 15"'.

W układzie kierowniczym zastosowano ślimakową globoidalną przekładnię kierowniczą oraz jednoczęściowy wał kierowniczy. W jednoobwodowym hydraulicznym układzie hamulcowym były użyte hamulce bębnowe o średnicy roboczej 280 mm. Mechaniczny hamulec pomocniczy działał na koła tylne. Nadwozie zamknięte, dwudrzwiowe, typu sedan zamocowano do ramy w ośmiu punktach za pomocą poduszki gumowej. Drzwi boczne były nadal zawieszone na słupku środkowym. Przy rozstawie osi równym 2300 mm długość całkowita wynosiła 4000 mm. Producent określał masę własną na 910 kg, natomiast dopuszczalne obciążenie na 375 kg. Syrena 104 osiągała prędkość maksymalną 120 km/h, a eksploatacyjne zużycie paliwa wahało się między 7,5 a 9,5 dm3/100 km. Jeszcze w 1966 r. wykonano 6000 sztuk Syren tego modelu. W następnym roku w modelu 104 zastosowano nowe reflektory z asymetrycznymi światłami mijania, a także przeniesiono pompę cieczy chłodzącej z wału prądnicy na wałek napędu wentylatora chłodnicy.

Dane techniczne
Nadwozie: sedan 2-drzwiowy
Długość: 4040 mm
Szerokość: 1565 mm
Wysokość: 1515 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Rozstaw kół przednich: 1200 mm
Rozstaw kół tylnych: 1240 mm
Zwis przedni: 767 mm
Zwis tylny: 1018 mm
Prześwit: 185 mm
Masa własna: 910 kg
Dopuszczalne obciÄ…ĹĽenie: 375 kg
Masa całkowita: 1285 kg
Ĺšrednica zawracania: 10,4 m
Silnik: S-31, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, rzędowy, 3-cylindrowy, umieszczony z przodu
Napęd: przedni
Pojemność skokowa: 842 ccm
Ĺšrednica cylindra: 70 mm
Skok tłoka: 73 mm
Stopień sprężania: 6,8-7,0
Moc maksymalna: 30 kW (40 KM) przy 4300 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 78 Nm przy 2750 obr/min
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa, synchronizowana, wyposażona w mechanizm wolnego koła
Zbiornik paliwa: 40 l
Prędkość maksymalna: 115 km/h
ZuĹĽycie paliwa: 7,5-9,5 l/100 km
Hamulce: bębnowe
Ogumienie: 5,6×15”

W styczniu 1971 r. władze podjęły decyzję o przeniesieniu produkcji Syren do Bielska Białej do Wytwórni Sprzętu Mechanicznego, dotychczasowego producenta silników dla tych pojazdów. Rozpoczęto odpowiednią działalność inwestycyjną. W ciągu 1971 r. opracowano w FSO dokumentację konstrukcyjna dla zmodernizowanego samochodu Syrena 105, którego produkcję miały przejąć zakłady w Bielsku-Białej. Liczba zmian była stosunkowo niewielka. Najbardziej istotną różnicą było odwrócenie kierunku otwierania drzwi. Zastosowany osprzęt drzwiowy pochodził z polskiego Fiata 125p. Obniżono dolną krawędź szyb bocznych i wprowadzono blokadę przednich foteli. W zawieszeniu kół zastosowano nowe amortyzatory teleskopowe produkowane na licencji firmy Armstrong. Model 105 przedstawiono publicznie w końcu czerwca 1972 r., a w lipcu wszedł on na taśmę produkcyjną w FSO. W dniu 21 sierpnia 1972 r. odbyła się oficjalna uroczystość przekazania produkcji Syreny 105 do Bielska-Białej. Do września tegoż roku w FSO zmontowano jeszcze 2600 Syren 105 z części zmagazynowanych w Warszawie. Dalsza produkcja tego modelu odbywała się już w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej (w styczniu 1972 r. nastąpiła zmiana nazwy zakładów z WSM na FSM). Ogółem w latach 1957-1972 wykonano w FSO około 177 tys. samochodów Syrena w różnych wersjach. W celu podniesienia bezpieczeństwa jazdy konstruktorzy OBR SM opracowali nowy dwuobwodowy układ hamulcowy z podziałem na obwody kół przednich i tylnych. Wszystkie wersje Syren wyprodukowane od kwietnia 1974 r. wyposażone były już w dwuobwodowy układ hamulcowy.

Kolejnym dziełem bielskich konstruktorów był samochód Syrena 105 Lux. W odmianie tej przewidywano szereg zmian konstrukcyjnych i uzupełnienie wyposażenia mające na celu poprawę komfortu jazdy i estetyki pojazdu. Zaproponowano zmianę wystroju i konstrukcji tablicy rozdzielczej, przemieszczenie dźwigni zmiany biegów oraz dźwigni hamulca ręcznego na podłogę (między fotele przednie, nowe fotele z regulacją kąta pochylenia oparcia. W trakcie dalszych prac zrezygnowano ze zmian obejmujących tablicę rozdzielczą wobec konieczności wykonania nowego oprzyrządowania technologicznego. Wyposażenie modelu 105 Lux uzupełnione zostało o opasane opony o wymiarach 155 SB-15, zewnętrzne lusterko wsteczne i ozdobne kołpaki kół. Syrena 105 Lux weszła do produkcji w 1974 r. Rok ten zakończono wykonaniem 39 028 sztuk Syren 105 w czterech odmianach: Standard, Lux, R20 i Bosto.

Wielkość produkcji seryjnej samochodów Syrena w latach 1975-1980 wahała się w granicach 35500-38000 sztuk rocznie i przekraczała o ok. 10000 sztuk planowaną zdolność produkcyjną maszyn i urządzeń. Znacznie wyeksploatowane środki produkcji mimo regeneracji coraz bardziej utrudniały utrzymanie odpowiedniego poziomu jakości. Dalsza produkcja Syren stała się nieopłacalna. Nieuzasadnione byłoby też odtwarzanie oprzyrządowania do tego przestarzałego już samochodu. Opracowanie konstrukcji nowego samochodu i jego wdrożenie - to przedsięwzięcia zbyt kosztowne dla naszej gospodarki w tym okresie. W tej sytuacji podjęto ostateczną decyzję o wstrzymaniu produkcji Syren. Dnia 30 czerwca 1983 roku ostatnia Syrena opuściła halę montażową bielskiej FSM. Ogółem w Bielsku-Białej wyprodukowano 344 077 sztuk tego samochodu we wszystkich odmianach. W latach 1957-1972 w warszawskiej FSO wykonano 177 234 samochody tego typu łącznie więc na polski rynek dostarczono 521 311 egzemplarzy popularnych Syren.

Dane techniczne
Nadwozie: sedan 2-drzwiowy
Długość: 4040 mm
Szerokość: 1565 mm
Wysokość: 1515 mm
Rozstaw osi: 2300 mm
Rozstaw kół przednich: 1200 mm
Rozstaw kół tylnych: 1240 mm
Zwis przedni: 767 mm
Zwis tylny: 1018 mm
Prześwit: 185 mm
Masa własna: 910 kg
Dopuszczalne obciÄ…ĹĽenie: 375 kg
Masa całkowita: 1285 kg
Ĺšrednica zawracania: 10,4 m
Silnik: S-31, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, rzędowy, 3-cylindrowy, umieszczony z przodu
Napęd: przedni
Pojemność skokowa: 842 ccm
Ĺšrednica cylindra: 70 mm
Skok tłoka: 73 mm
Stopień sprężania: 6,8-7,0
Moc maksymalna: 30 kW (40 KM) przy 4300 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 78 Nm przy 2750 obr/min
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa, synchronizowana, wyposażona w mechanizm wolnego koła
Zbiornik paliwa: 40 l
Prędkość maksymalna: 115 km/h
ZuĹĽycie paliwa: 7,5-9,5 l/100 km
Hamulce: bębnowe
Ogumienie: 5,6×15”