Škoda 1200 (typ 955) to samochód osobowy produkowany w zakładach Škody w miejscowościach Mladá Boleslav, Vrchlabí i Kvasiny w latach 1952 - 1956.

Skoda 1200 to pierwszy powojenny model Skody. Początkowo powstał jako średniolitrażowy sedan lecz z biegiem czasu zaczęła dominować odmiana kombi wykorzystywana jako lekkie auto dostawcze. Produkcję zakończono dopiero w 1973 roku, ale silnik posłużył w kolejnym modelu tej marki.

Pierwsze zarysy całkowicie odnowionego, powojennego programu produkcyjnego marki Skoda powstały jeszcze w 1948 roku. Główne jego filary miały tworzyć samochód klasy średniej oraz model popularny, zwany potocznie ludowym. Pierwszeństwo, głównie ze względów technologicznych, otrzymał samochód średniolitrażowy.

Przy budowie nowego samochodu konstruktorzy mieli za zadanie wykorzystać maksymalnie dużo elementów konstrukcyjnych z wytwarzanego typoszeregu 1101/1102 Tudor i minimalizować koszty ich adaptacji, pod kątem produkcji wielkoseryjnej.

Całkowicie nowe miały być natomiast nadwozie oraz wnętrze pojazdu - odpowiadające zagranicznym trendom projektowania, zupełnie pozbawione elementów drewnianych, niewymagające modernizacji przez minimum pięć lat produkcji, wreszcie trafiające w oczekiwania odbiorców na rynkach zagranicznych.

Nowy model, oznaczony wewnętrznie jako Typ 955, kontynuował zasadnicze założenia konstrukcyjne rodziny Popular, czyli rozwidloną pod silnikiem centralną, rurową ramę nośną, z umieszczonym wewnątrz wałem napędowym, klasyczny układ pędny z wahliwymi półosiami, koła wsparte na poprzecznych resorach piórowych i wzdłużnie zamocowany, czterocylindrowy, czterosuwowy, chłodzony cieczą silnik OHV.

Nieco rozwiercony, do 1221 cm3 przedwojenny agregat Populara (1089 cm3) zasilany opadowo dysponował mocą 36 KM. Prace rozwojowe kierowane przez Josefa Velebnego, obejmowały badania makiet przyszłego nadwozia w tunelu aerodynamicznym.

Typ 955, jako Skoda 1200 trafił do sprzedaży wiosną 1952 roku, natychmiast zyskując obiegową nazwę 'Sedan'. Wkrótce zaczęła trafiać na rynki eksportowe.

Z biegiem lat rodzina modeli 1200 rozrosła się o kolejne odmiany: kombi (z dwoma drzwiami z prawej i jednymi z lewej strony), pochodny furgon bez szyb w ścianach bocznych przestrzeni ładunkowej oraz pickup. Nadwozia pojazdów powstawały w zakładach Vrchlabi bądź Kvasiny, podwozia i silniki montowano w zakładzie macierzystym.

W 1955 roku ewoluowała do ulepszonego modelu 1201. Podstawową różnicą był mocniejszy silnik osiągający 45 KM. Kolejna modernizacja była bardziej gruntowna. Zrezygnowano z produkcji sedana i skupiono się na kombi. Skoda 1202 (1961) upodobniona została do produkowanego od dwóch lat modelu Octavia. Nadwozie nie było już pontonowe i tylko w tylnej części można było poznać, że samochód to już wiekowa konstrukcja. Pod maską pracował cały czas ten sam silnik, ale o mocy 47 KM.

Użytkowe Skody 1202 wytwarzano aż do roku 1973. Łącznie powstało ponad 127 tys. wszystkich odmian samochodów Skoda 1200-1201-1202.

Ciekawostką jest też pickup Otosan-Skoda 1202. Podwozie pochodziło ze Skody 1202, ale nadwozie o prostych kształtach zaprojektowano w Turcji. Otosana-Skodę produkowano do 1982 roku.

Skodę 1201 i 1202 traktowano jako samochody użytkowe. Dlatego jego następcą został furgon Skoda 1203 (1968-1981), znany też jako TAZ 1203 (1973-1999 - słowackie zakłady w Trnavie).

Marcin Lewandowski