Škoda 742 to rodzina kompaktowych samochodów osobowych produkowanych w Czechosłowacji pod marką Škoda w latach 1976−1990. Należały do niej przede wszystkim wielkoseryjne modele Škoda 105 i 120 oraz mniej liczne: 125, 130, 135, 136. Zastąpiła modele 100/110. Do napędu używano benzynowych silników R4 OHV montowanych za tylną osią pojazdu na którą przenoszony był napęd. Następcą został przednionapędowy model Favorit.

Škoda 105
Škoda 105 była uboższą wersją modelu Škoda 120, odróżniała się przede wszystkim słabszym silnikiem i skromniejszym wykończeniem. Występowała w trzech podstawowych wariantach wyposażenia: podstawowej S oraz luksusowych L i GL. Podstawowy model 105S nie miał opuszczanych szyb w tylnych drzwiach, pomimo iż w tym czasie stanowiły one standardowe wyposażenie aut w wersji 4 - i 5 - drzwiowej.

W sierpniu 1981 roku w wersji wyposażeniowej L okrągłe reflektory przednie zostały zastąpione prostokątnymi. Były one montowane aż do kolejnej modernizacji nadwozia w lipcu 1983 roku.

W roku 1982 pojawiła się wersja SP, czyli użytkowa wersja modelu 105 S bez tylnych siedzeń. Model ten był dostępny tylko w Czechosłowacji, gdzie był bardzo popularny wśród dostawców i przedsiębiorców.

W roku 1983 modele 105 i 120 przeszły gruntowną modernizację. W dużym stopniu zmieniono przednią i tylną część pojazdów, zastosowano nowe reflektory przednie oraz tylne lampy zespolone, a także zmieniono rozstaw kół, co przełożyło się na lepsze prowadzenie samochodów Škody. Ze względu na zmiany karoserii długość auta wzrosła do 4200 mm. Zmieniła się też tablica rozdzielcza gdyż zastosowany zegary okrągłe oraz takie detale jak klamki czy korek wlewu paliwa.

W roku 1984 zmodernizowano pas przedni pojazdu, umieszczając w nim otwory do chłodzenia tarcz hamulcowych oraz zamontowano kierunkowskazy boczne na błotnikach.

Modele 105 i 120 produkowane po roku 1983 rozróżnić można łatwo po wyglądzie przednich reflektorów. Prostokątne, nieco "schowane" w atrapie lampy występowały tylko w modelach 105. Skody 120 i 130 miały reflektory "trapezowe", równe z przednią atrapą.

Łącznie wyprodukowano 840 561 egzemplarzy Škody 105 w różnych wersjach wyposażenia.

Lata produkcji
Škoda 105 S (Standard) − 1976−1986
Škoda 105 L (de Luxe) − 1976−1988
Škoda 105 GL (Grand de Luxe) − 1981−1983
Škoda 105 SP (Speciální) − 1982−1988

Dane techniczne:
Inne nazwy: Škoda Estelle
Producent: AZNP Škoda, Mladá Boleslav, Czechosłowacja
Vrchlabí, Czechosłowacja
Kvasiny, Czechosłowacja
Premiera: Brno 1976
Okres produkcji: 1976−1988
Wyprodukowanych: 840 561 szt.
Poprzednik: Škoda 100/110
Następca: Škoda Favorit
Segment: C
Typy nadwozia: 4−drzwiowy sedan
2−drzwiowe coupé (typ 743 Rapid)
Liczba miejsc: 5
Silnik: benzynowy, 4-suwowy, OHV, 2 zawory na cylinder, rzędowy, 4-cylindrowy, chłodzony cieczą
Pojemność skokowa: 1046 cm³
Układ zasilania: gaźnik
Średnica cylindra: 68,00 mm
Skok tłoka: 72,00 mm
Moc maksymalna: 45 KM (33,1 kW) przy 4800 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 74 N•m przy 2800 obr./min
Stopień sprężania: 8,5:1
Skrzynia biegów: 4-biegowa manualna
5-biegowa manualna
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 4160 mm
4200 mm (od roku 1983)
Szerokość: 1595 mm
1610 mm (od roku 1983)
Wysokość: 1400 mm
Rozstaw osi: 2400 mm
Rozstaw kół przednich: 1320 mm
Rozstaw kół tylnych: 1290 mm
Prześwit: 170 mm
Masa własna: 855−1290 kg
855 kg (105 S)
Ładowność: 400 kg
Pojemność zbiornika paliwa: 38 L
37 L (od 1984)
Pojemność bagażnika: 280/400 L
Prędkość maksymalna: 130 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 23,0 s
Zużycie paliwa: 6,3-9,3 L/100 km
Promień skrętu: 5,1 m
Ogumienie: 155 SR14
Pokrewne: Škoda Garde/Rapid
Konkurencja: Dacia 1310
FSO 125p
Łada 2107
Moskwicz 2140
Wartburg 353/1.3
Zastava 101

Škoda 120 (typ 742) to model samochodu osobowego, ktĂłry byĹ‚ produkowany przez czechosłowacką firmę Škoda w Mlada Boleslav od roku 1976 do 1990.

Samochód miał bardzo ciekawą konstrukcję. Silnik umieszczony był‚ z tyłu, zaś chłodnica z przodu. Z racji takiego rozmieszczenia elementów układu chłodzenia i konieczności doprowadzenia płynu chłodniczego do chłodnicy i układu ogrzewania przez całą długość pojazdu, pojemność układu chłodzenia wynosiła 11,5 L. Pojazd był wyposażony w dwa bagażniki - z przodu i mniejszy za tylnymi, uchylanymi siedzeniami. Stosunkowo wolnoobrotowy, gaźnikowy silnik miał aluminiowy kadłub z mokrymi, żeliwnymi tulejami oraz żeliwną głowicę (2 zawory na cylinder). Z racji konstrukcji silnika oraz układu wydechowego Škoda w czasie pracy wydawała bardzo charakterystyczny dźwięk. Pojazd miał niezależne zawieszenie wszystkich kół. Lekki przód (silnik, akumulator i zbiornik paliwa były z tyłu) powodował‚ złe prowadzenie się pojazdu.

Podstawowy model 120 produkowany był od kwietnia 1978 do lipca 1983. Najdłużej produkowanymi, już od sierpnia 1976, odmianami Škody 120 były modele w wersjach wyposażenia L (do 1990 roku) oraz luksusowe LS i GLS (do 1987 roku). W październiku 1982 roku pojawiła się wersja ekonomiczna LE. Modele w odmianie LX posiadały te same silniki co 120 LS, ale miały 5-biegową skrzynię biegów i tylne zawieszenie z modelu Škoda 130. W limitowanej wersji wyposażenia GL zastosowano tapicerkę z modelu Rapid. W wersjach eksportowych pojawiały się wersje z 5-stopniową skrzynią biegów.

W roku 1983 modele 105 i 120 przeszły modernizację. Gruntownie zmieniono przednia i tylną część pojazdów, zastosowano nowe reflektory przednie oraz tylne lampy zespolone. Ze względu na zmiany karoserii długość auta wzrosła do 4200 mm. W 1985 w Finlandii pojawiła się limitowana edycja Škody 120 − wersja LSX. W roku 1988 za podstawowy model 120 L trzeba było zapłacić 65 630 Kčs.

Łącznie wyprodukowano aż 1 070 693 egzemplarzy Škody 120 w różnych wersjach wyposażenia.

Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku przystosowanymi do udziału w rajdach Škodami 120 z powodzeniem startowało w europejskich rajdach wielu czeskich kierowców. Wśród nich był między innymi Jiřího Sejka na zmodernizowanej Škodzie 120 L nazwanej − Dakos. Brytyjski importer Škody od października 1979 roku oferował także ekonomiczną wersje LSE Škody Estelle (bo tak nazywano modele 105/120/130 w Wielkiej Brytanii), była ona stworzone w oparciu o model LS i dostępne tylko na brytyjskim rynku.

Lata produkcji
Škoda 120 − 1978−1983
Škoda 120 L (de Luxe) − 1976−1990
Škoda 120 LE (de Luxe Ekonomic) − 1982−1983
Škoda 120 GL (Grand de Luxe) − 1984−1987
Škoda 120 LS (de Luxe Super) − 1976−1988
Škoda 120 LX − 1984−1987
Škoda 120 GLS (Grand de Luxe Super) − 1976−1988

Dane techniczne:
Producent: AZNP Škoda, Mladá Boleslav, Czechosłowacja
Vrchlabí, Czechosłowacja
Kvasiny, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1976-1990
Wyprodukowanych: 1 070 693 szt.
Segment: C
Typy nadwozia: 4-drzwiowy, 5-miejscowy sedan
Silniki: benzynowe, gaźnikowe, wolnossące, rzędowe 4-cylindrowe, OHV, chłodzone cieczą
Układ zasilania: gaźnik
Pojemność skokowa: 1174 cm³
Średnica cylindra: 72,00 mm
Skok tłoka: 72,00 mm
Moc maksymalna: 50 KM (37 kW) przy 5000 obr./min (120/120 L/LE/GL)
Maksymalny moment obrotowy: 82,0 N•m przy 3000 obr./min (120/120 L/LE/GL)
Stopień sprężania: 8,5:1
Moc maksymalna: 55 KM (41 kW) (120 LS/GLS/LX )
Skrzynia biegów: 4-biegowa manualna
5-biegowa manualna
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 4160 mm
4200 mm (od roku 1983)
Szerokość: 1595 mm
1610 mm (od roku 1983)
Wysokość: 1400 mm
Rozstaw osi: 2400 mm
Rozstaw kół przednich: 1390 mm
Rozstaw kół tylnych: 1350 mm
Prześwit: 170 mm
Masa własna: 880 kg (120 L)
885 kg (120 LS)
Pojemność zbiornika paliwa: 38 L
Pojemność bagażnika: 280 / 400 L
Ładowność: 370 kg (120 LS)
Prędkość maksymalna: 140-150 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 18-20 s
Zużycie paliwa: 5,8-9,7 l/100 km

Škoda 125 była dostępna tylko w jednym wariancie wyposażenia − L. Samochód był unowocześnioną wersją Škody 120 L. Jedynymi różnicami były:
5−biegowa skrzynia biegów,
dźwignia zmiany biegów z modelu Škoda 130,
alternator (700 W, 55 A).
W czasie krótkiego okresu produkcji 1988−1990 wytworzono 50 041 egzemplarzy Škody 125.

Dane techniczne
Producent: Škoda, Mlada Boleslav, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1988-1990
Typ nadwozia: 4-drziowy, 5-miejscowy sedan
Silnik: benzynowy, gaźnikowy, wolnossący, rzędowy 4-cylindrowy, OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Układ zasilania: gaźnik Jikov, wolnossący
Pojemność skokowa: 1174 cm³
Średnica cylindra: 72,50 mm
Skok tłoka: 72,00 mm
Moc maksymalna: 50 KM (37 kW) przy 5000 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 82 N•m przy 3000 obr./min
Stopień sprężania: 8,5:1
Skrzynia biegów: manualna 5-biegowa
Długość: 4200 mm
Szerokość: 1610 mm
Wysokość: 1400 mm
Rozstaw osi: 2400 mm
Rozstaw kół przednich: 1390 mm
Rozstaw kół tylnych: 1350 mm
Masa własna: 875 kg
Prędkość maksymalna: 140 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 19,0 s

Škoda 130 weszła do produkcji w sierpniu 1984 r. jako zmodernizowana wersja modeli 105 i 120, których produkcję kontynuowano aż do 1990 roku. Miała zmodyfikowany silnik o pojemności 1289 cm³ i mocy 58 KM (typ silnika Š 781.13). Škoda 130 dostępna była w dwóch wariantach wyposażenia: L i GL odpowiadającymi pod względem standardu wykończenia wnętrza modelom 120 LS i 120 GLS. Na bazie modelu 130 stworzono także sportowe dwudrzwiowe coupé Škoda 130 Rapid.

W latach 1984−1988 produkowano także rajdowy pojazd Škoda 130 LR (typ 745). Wytworzono około 200 egzemplarzy tego modelu. Brał on udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata w latach 1985−1986 startując w Grupie B.

W roku 1989 stworzono prototyp sportowego pojazdu Škoda 130 R. Zmontowano tylko kilka egzemplarzy, uczestniczyły one m.in. w wytrzymałościowym 24-godzinnym wyścigu.

Lata produkcji
Škoda 130 L (1984−1989)
Škoda 130 GL (1986−1989)
Škoda 130 Rapid (1984−1990)

Dane techniczne
Producent: Škoda, Mlada Boleslav, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1984-1989
Wyprodukowanych: … egz.
Silnik: benzynowy, czterosuwowy, gaźnikowy, wolnossący, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Układ zasilania: gaźnik
Pojemność skokowa: 1289 cm³
Średnica cylindra: 75,50 mm
Skok tłoka: 72,00 mm
Moc maksymalna: 58 KM (43 kW) przy 5200 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 97 N•m przy 2850 obr./min
Stopień sprężania: 9,7:1
Długość: 4200 mm
Szerokość: 1610 mm
Wysokość: 1400 mm
Rozstaw kół przednich: 1390 mm
Rozstaw kół tylnych: 1350 mm
Prześwit: 170 mm
Masa własna: 885 kg
Opony: 165 SR13
Prędkość maksymalna: 150 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 15,0 s
Promień skrętu: 5,1 m

Montowany w 135 i 136 58 konny silnik Š 781.135 oraz 63 konny silnik Š 781.136 wykorzystano następnie w konstrukcji Škody Favorit 135.

W roku 1988 wprowadzono do produkcji model 135 GLi, wyposażony w silnik z jednopunktowym wtryskiem paliwa o mocy 56 KM.

Ogółem wytworzono 1020 egzemplarzy modelu 135 i 1631 modelu 136.

Lata produkcji:
Škoda 135 L (1987−1990)
Škoda 135 GL (1987−1990)
Škoda 135 GLi (1988−1990)
Škoda 135 Rapid (1987−1990)
Škoda 135 RiC Rapid (1988−1990)

Dane techniczne
Producent: Škoda, Mlada Boleslav, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1987-1990
Wyprodukowanych: 1020 egz.
Nadwozie: 4-drzwiowy, 5-miejscowy sedan
Silnik: benzynowy, gaźnikowy, wolnossący, rzędowy 4-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Pojemność skokowa: 1289 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
Układ zasilania: gaźnik (135L/GL)
jednopunktowy wtrysk paliwa (135 GLi)
Średnica cylindra: 75,5 mm
Skok tłoka: 72,00 mm
Moc maksymalna: 58 KM (43 kW) przy 5000 obr./min (135 L/GL)
56 KM (41 kW) przy 5000 obr./min (135 GLi)
Maksymalny moment obrotowy: 94 N•m przy 3000 obr./min (135L/GL)
92 N•m przy 3000 obr./min (135 GLi)
Stopień sprężania: 8,8:1
Rozstaw kół przednich: 1390 mm
Rozstaw kół tylnych: 1350 mm
Prędkość maksymalna: 145 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 15,0 s (135 L/GL)
16,0 s (135 GLi)

Montowany w 136 63 konny silnik Š 781.136 wykorzystano następnie w konstrukcji Škody Favorit 135. Ogółem wytworzono 1631 egzemplarzy modelu 136.

Produkowane wersje:
Škoda 136 L (1987−1990),
Škoda 136 GL (1987−1990),
Škoda 136 Rapid (1987−1990).

Dane techniczne
Producent: Škoda, Mlada Boleslav, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1987-1990
Wyprodukowanych: 1631 egz.
Nadwozie: 4-drzwiowy, 5-miejscowy sedan
Silnik: benzynowy, czterosuwowy, gaźnikowy, wolnossący, rzędowy, 4-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Układ zasilania: gaźnik Jikov
Pojemność skokowa: 1289 cm³
Średnica cylindra: 75,5 mm
Skok tłoka: 72,00 mm
Moc maksymalna: 63 KM (46 kW) przy 5000 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 100 N•m przy 3000 obr./min
Stopień sprężania: 9,7:1
Skrzynia biegów: manualna 5-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 4200 mm
Szerokość: 1610 mm
Wysokość: 1400 mm
Rozstaw kół przednich: 1390 mm
Rozstaw kół tylnych: 1350 mm
Prędkość maksymalna: 150 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h: 14,0 s
Masa własna: 885 kg