|
|
Obecny czas: Śro, 15.05.2024, 3:26
|
Zobacz posty bez odpowiedzi | Zobacz aktywne tematy
Autor |
Wiadomość |
Mefisto
Postów: 2386 Miejscowość: Miechów [KMI]
Samochód: FIAT Punto Evo
|
Autobusy Karosa
Największy czeski producent autobusów skończył 110 lat. Z tej okazji zarząd Karosy zorganizował dni otwarte w zakładach produkcyjnych w Vysokim Mycie. Zwiedzający mogli zwiedzić, na co dzień zamkniętą dla osób postronny fabrykę autobusów oraz zapoznać się z procesem montażu pojazdów. Na placu przed zakładem zaprezentowano szeroką gamę autobusów ze logo czeskiego producenta. Nie zabrakło współczesnych konstrukcji opracowanych w ramach współpracy w koncernie Irisbus, jak i tych najstarszych. Ogromną atrakcją dla zwiedzających była możliwość przejechania się najstarszymi modelami, które przyjechały do Vysokiego Myta niemal w idealnym stanie.
Początek czeskiego zakładu
Historia Karosy sięga 1895, kiedy to Josef Sodomka założył w Vysokim Mycie zakład produkujący karoce i wozy konne. W pierwszych latach produkcji pojazdy nosiły nazwę Sodomka, od nazwiska założyciela fabryki. Od 1924 roku Josef Sodomka własnoręcznie wykonywał nadwozia do samochodów osobowych różnych marek. Pierwsze autobusowe nadwozie wyprodukowano w 1928 roku. Było ono wykonane z drewna i mogło pomieść maksymalnie 35 osób.
W latach 1930 - 1940 sukcesywnie zwiększała się produkcja nadwozi autobusowych. Głównymi dostawcami podwozi były Praga, Skoda, Walter oraz Tatra. Niespodziewany sukces, jaki osiągnął Josef Sodomka przyczynił się do poszerzenia oferty o miejski autobus. W 1939 roku powstała pierwsza tego typu konstrukcja na podwoziu Praga NDO. A w następnym roku wyprodukowano aż 40 trolejbusów w oparciu o komponenty Man'a i Siemens'a .
Pod koniec lat 40. XX w. przyszedł czas na produkcję luksusowego autobusu turystycznego na podwoziu SKODA 706 RO. Pojazd oferował bardzo wysoki komfort podróży dla 40 pasażerów. W standardzie były regulowane fotele, barek oraz toaleta.
Nie tylko autobusy
Po zakończeniu produkcji wozów konnych w roku 1925 Josef Sodomka rozpoczął produkcję nadwozi samochodów osobowych. Kompletne pojazdy powstawały przy ścisłej współpracy z zakładami Praga oraz Laurin and Klement, późniejszą Skodą. W 1929 roku Sodomka zbudował pierwszy kabriolet z charakterystycznie otwieranym dachem.
W 1932 roku fabryka weszła w zupełnie nową fazę rozwoju. Mimo poważnego zastoju czechosłowackiej gospodarki zakład rozwijały się w fenomenalnym tempie. Zaprojektowano nową linię nadwozia z modnymi zaokrągleniami. Licznie nagradzane nadwozia Sodomki budziły zainteresowanie nie tylko wśród zagranicznej klienteli, ale również wśród zagranicznych i krajowych producentów. Aerodynamiczne kabriolety oraz limuzyny na podwoziu Walter'a cieszyły się ogromnym uznaniem podczas praskich targów motoryzacyjnych w 1935 r. Lata 1938/39 przyniosły kolejne nagrody dla pojazdów Sodomki. Przed pojazdami stały otwarte na oścież wystawy w Budapeszcie, Nicei czy Monte Carlo. Specjalnie na te wystawy przygotowano kilka modeli wyprodukowanych na podwoziu Aero 30 oraz Aero 50. Pojazdy te posiadały zabudowane przednie i tylne koła, sportowe spoilery oraz komfortowe wnętrze.
Wybuch drugiej Wojny Światowej znacznie ograniczył rozwój zakładu. Produkcję w Vysokim Mycie podporządkowano władzy państwowej. Na potrzeby wojska dostarczano ambulanse, autobusy oraz przyczep autobusowe. Jednakże nie zaprzestano produkować samochodów osobowych. W dalszym ciągu fabrykę opuszczały samochody na podwoziu Aero 50, choć w znacznie zmniejszonej liczbie. W 1942 roku, na specjalne zamówienie, zbudowano dla Prezydenta Słowacji limuzynę na podwoziu Maybach SW 42. Po przejęciu, w roku 1948, przez państwo zakładów Sodomki ówczesne władze nie były zainteresowane utrzymywaniem produkcji nadwozi osobowych. Dlatego wciągu 8 lat całkowicie zmieniono profil produkcji na pojazdy użytkowe.
Z historią zakładów Sodomki nierozerwalnie związana jest również produkcja pojazdów specjalnych produkowanych na indywidualne zamówienie. Jeszcze przed zaprojektowaniem pierwszego nadwozia autobusowego w Vysokim Mycie powstawały pierwsze ciężarówki przeznaczone do różnych celów. Znaczny rozwój produkcji pojazdów specjalnych przyniosła Druga Wojna Światowa. Od tego czasu w Vysokim Mycie wytwarzano wszystkie typy pojazdów, w tym chłodziarki, mobilne sklepy, ambulanse, małe szpitale i inne pojazdy dla służb medycznych. Jak już wyżej wspomniano, po nacjonalizacji zakładów, znacznie wzrosła produkcja pojazdów użytkowych. Ich głównym odbiorcą było czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej. W latach 60. Karosa stała się monopolistą na czechosłowackim rynku w dostawach różnego typu pojazdów dla straży pożarnej.
Od 1935r. Sodomka wytwarzał także przyczepy i naczepy dla szerokiej grupy odbiorców. W ofercie znalazły się naczepy autobusowe, naczepy towarowe oraz przyczepy kempingowe. Produkcja przyczep kempingowych sięga 1937roku, kiedy to wyprodukowano pierwszą przyczepę typu W1. W ciągu kilku następnych lat oferta powiększyła się do trzech modeli W1, W2 oraz W3. Przyczepy z logo Sodomki cieszyły się tak dużym powodzeniem, że nawet wybuch wojny nie zatrzymał produkcji. Po wojnie wypuszczono na rynek kolejną przyczepę przeznaczą na weekendowe wypady typu W4 - Dingo. W4 - Dingo, jako pierwsza była wykonana z laminowanego szkła. Zakłady z Vysokiego Myta znane były również w produkcji nietypowych przyczep, jak SW 2, która miała podwójne zastosowanie. Przyczepa ta mogła służyć z jednej strony jako tradycyjna przyczepa kempingowa, a z drugiej jako "pływający" domek kempingowy, gdyż była wyposażona w silnik motorowy. Od lat 30. XX w. bramy zakładu Sodomki głównie opuszczały miejskie autobusy. Chcąc jak najlepiej dostosować się do zapotrzebowań swych klientów Sodomka rozpoczął produkcję przyczep autobusowych. Z badań prowadzonych przez zakłady komunikacyjne wynikało, iż przyłączenie przyczepy do autobusu i wypuszczenie takiego składu podczas godzin szczytu obniży koszty o ponad 30%. W 1938r. zakłady opuściła pierwsza tego typu przyczepa. Była to przyczepa RPA, mieszcząca 40 pasażerów. Po 5 latach produkcji model RPA został zastąpiony przyczepą typu PRK 6.
Karosa LC 735
Karosa 936E
Karosa Axer
nowoczesna Karosa Citlelis
Karosa 936 XE
Karosa Pomoc Techniczna (wersja specjalistyczna)
Karosa 934E
(C) http://www.infobus.com.pl
|
Nie, 11.06.2006, 13:35 |
|
|
polac
Postów: 3319 Miejscowość: Miechów
|
Nawet ujdzie,a gdzie wasz Polok????
_________________ [']Zulu-2.X.1990-11.II.2007-PAMIĘTAMY!!!![']
|
Nie, 11.06.2006, 13:44 |
|
|
pardon
Moderator
Postów: 8971 Miejscowość: ignorant motoryzacji
Samochód: hiszpański szajs
|
Współczesne modele są całkiem całkiem ... szacunek dla firmy bo sporo zrobiła na przestrzeni lat (110-ciu )
_________________ instalacje elektryczne bielsko-biała Czysciwo Bielsko pralnia dywanów puławy Domy Mieszkalne Pościel dla dzieci fan alfa romeo na wieki Moderator też człowiek - nabija posty i trolluje i ch*j
|
Nie, 11.06.2006, 17:43 |
|
|
ixxos
Postów: 4056 Miejscowość: tu i tam....
|
Citlelis jest całkiem, całkiem - i ten strażacki też ciekawy
a reszta..... taka sobie
_________________ A co to ??" "A po co ??" " A dlaczego ??" :
|
Pon, 12.06.2006, 7:18 |
|
|
Mefisto
Postów: 2386 Miejscowość: Miechów [KMI]
Samochód: FIAT Punto Evo
|
Cytuj: a reszta..... taka sobie
tylko ta reszta to jakies stare modele
_________________ [']Zulu - 2 X 1990 - 11 II 2007['] PAMIĘTAMY
|
Pon, 12.06.2006, 14:32 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1981-1996 Karosa B731
1981-1996 Karosa B 731 Wikipedia.org Flickr.com TWB PhotoTrans.pl Autobus miejski produkowany przez Karosę w Wysokim Mycie w latach 1981-1996. Skonstruowany na bazie autobusu międzymiastowego LC 734, był następcą modelu ŠM 11. Pierwsze trzy prototypy oznaczone B1, B2 i B3 zbudowano w 1974 roku, przy czym prototyp B1 zezłomowano w 1976, W 1975 zbudowano czwarty prototyp B4. Seryjną produkcję uruchomiono w 1982 roku, w pierwszym roku produkcji z taśmy zjechało 838 egzemplarzy, w tym 35 wyeksportowano do Wietnamu. W zależności od rocznika i konfiguracji produkowany był w 11 wersjach. Łącznie wyprodukowano 4909 egzemplarzy. Dostępny był z silnikami LIAZ oraz skrzyniami biegów Praga, Voith lub ZF. W latach 80. i 90. ubiegłego wieku stanowił podstawę taboru przewoźników miejskich oraz oddziałów ČSAD-u w Czechach i na Słowacji. Wozy B 731 najdłużej były eksploatowane w Pradze - do końca 2015 roku, choć u jednego z ajentów ostatni egzemplarz został wycofany w kwietniu 2018. Do dzisiejszych czasów zachowało się jako zabytkowych ok. 16 wozów, m. in. Jihlavie (5 egz.), Pradze, Pilznie (po 2 egz.), Ostrawie, Czeskich Budziejowicach, w Bratysławie oraz u prywatnych kolekcjonerów. W Polsce autobusy Karosa B 731 pojawiły się w latach dziewięćdziesiątych, jako używane pojazdy sprowadzone głównie przez przewoźników prywatnych, jak również przez niektóre oddziały PKS. Produkowane były wersje: B 731.00 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1982-1986) B 731.04 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1984-1986) B 731.20 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1987-1989) B 731.40 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1989-1992) B 731.1653 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Praga (1990-1991) B 731.1657 - silnik LIAZ, skrzynia biegów ZF (1993-1995) B 731.1661 B 731.1663 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Voith (1994) B 731.1659 - silnik LIAZ, skrzynia biegów ZF (1995) B 731.1667 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Voith, wydłużony tył (1995-1996) B 731.1669 - silnik LIAZ, skrzynia biegów Voith, wydłużony tył (1995) Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1981-1996 Wyprodukowanych: 4909 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI Liczba drzwi: 3, otwierane automatycznie Układ drzwi: 2-2-2 Wysokość podłogi: 890 mm Liczba miejsc siedzących: 31 Liczba miejsc stojących: 59 63 Liczba miejsc ogółem: 90 94 Silnik: wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu LIAZ ML635 typu LIAZ ML636E typu LIAZ ML636N typu LIAZ ML637S typu Renault MIHR 62045 Pojemność skokowa: 11 940 ccm (B 731.20) Moc maksymalna: 201 KM (148 kW) (LIAZ ML 635) 211 KM (155 kW) (LIAZ ML 636 N) 238 KM (175 kW) (LIAZ ML 636 E) 205 KM (151 kW) (LIAZ ML 637 S) 205 KM (151 kW) (Renault MIHR 62045) 207 KM (152 kW) przy 2000 obr./min (B 731.20) Maksymalny moment obrotowy: 845 Nm przy 1100 obr./min (B 731.20) Skrzynia biegów: Praga 2M 70, automatyczna 2-stopniowa VOITH DIWA D 863, automatyczna 3-stopniowa ZF 4 HP 500, automatyczna 4-stopniowa Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza kola tylne Długość: 11 055 mm 11 347 mm (B 731.1667, B 731.1669) Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Masa własna: 9400-10 550 kg Poprzednik: Karosa ŠM 11 Następca: Karosa B 931 (C) Wikipedia.org Flickr.com TWB PhotoTrans.pl
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
Ostatnio edytowany przez kulikowski Pon, 05.02.2024, 17:54, edytowano w sumie 2 razy
|
Pią, 02.02.2024, 22:06 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1968 Karosa ŠD11.2050 Superlux
1968 Karosa ŠD 11.2050 Superlux (prototyp) MynTransportBlog.files.wordpress.com Orlicky.net Prototyp autobusu dalekobieżnego, zbudowany na podwoziu ŠM 11. Silnik ML 635 ustyuowany z tyłu, Pojazd zapoczątkował konstrukcyjnie rodzinę modeli 700. Liczba miejsc siedzących: 41 (C) Irisbus Iveco MynTransportBlog.files.wordpress.com Orlicky.net
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
Ostatnio edytowany przez kulikowski, Pią, 09.02.2024, 19:25, edytowano w sumie 1 raz
|
Nie, 04.02.2024, 5:31 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1983-1997 Karosa B732
1983-1987 Karosa B 732 Wikipedia.org LuBus.info TWB PhotoTrans.pl Flickr.com IVECO Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com the-Blueprints.com CityBus.cz Trzydrzwiowy autobus miejski produkowany przez Karosę w latach 1983-1997. Był bliźniaczą konstrukcją z modelem B731, od której różnił się manualną skrzynią biegów. Autobus zastąpił wysłużone wozy serii ŠM 11 i był podstawowym typem u przewoźników miejskich byłej Czechosłowacji. Jego następcą został model B 932. Niektóre wozy B 732 modernizowano, w wyniku czego pojawiła się seria B 832. W latach dziewięćdziesiątych używane pojazdy pojawiły się w Polsce, głównie u przewoźników prywatnych. Produkowane były następujące wersje: Karosa B 732.00 (1983-1986) Karosa B 732.20 (1987-1990) Karosa B 732.40 (1989-1991) Karosa B 732.1652 (1990-1991) Karosa B 732.1654 (1991-1996) Karosa B 732.1654.1 (1994) Karosa B 732.1654.3 ? Karosa B 732.1658 (1994-1996) Karosa B 732.1660 (1994-1996) Karosa B 732.1661 Karosa B 732.1662 Karosa B 732.1666 (1995-1996) Karosa B 732.1670 Chollima-97314 wozów B732 w Pyongyangu przerobiono na trolejbusy, jednak w eksploatacji jest tylko 8. Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1983-1996 Wyprodukowanych: 4495 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI Liczba drzwi: 3, otwierane automatycznie Układ drzwi: 2-2-2 Wysokość podłogi: 890 mm Liczba miejsc siedzących: 31 Liczba miejsc stojących: 59 / 63 Liczba miejsc ogółem: 90 94 Silnik: wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu LIAZ ML 635 N (732.00) typu LIAZ ML 635 Turbo (732.00) typu LIAZ ML 636 N (732.20, 732.40, 732.1652, 732.1654) typu LIAZ 636 NG typu LIAZ ML 637 NGS Pojemność skokowa: 11 940 ccm Moc maksymalna: 148 kW (201 KM) (LIAZ ML 635) 175 kW (238 KM) (LIAZ ML 636 N) Skrzynia biegów: Praga 5P 80 45, manualna 5-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza kola tylne Długość: 11 055 mm 11 347 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Masa własna: 9400-10 200 kg Masa całkowita: 16 000 kg Prędkość maksymalna: 70 km/h Oś przednia: LIAZ 442 Oś tylna: RÁBA A 118.37 (732.00) RÁBA A 007.24 (732.20) RÁBA A 009 (732.40, 732.1652, 732.1654 №№ 1132—1133, 2144—2151, 3162—3189, 4081—4085) Detva 11N DKT (od 1992 r.: 732.1654 №№ 1134, 2152—2153, 3190—3199, 3000II—3006II, 4086—4098) Pokrewne: Karosa B731 Karosa B741 Poprzednik: Karosa ŠM 11 Następca: Karosa B 932 (C) Wikipedia.org LuBus.info TWB PhotoTrans.pl Flickr.com IVECO Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com the-Blueprints.com CityBus.cz
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Pon, 05.02.2024, 6:47 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1974 Karosa C733
1974 Karosa C 733 Karosa-Club.com Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen Autobus międzymiastowy z układem siedzeń 2+2 i dwojgiem dwuskrzydłowych drzwi, zbudowany w latach 1973-1974 w dwóch prototypach oznaczonych C1 i C2. Prototypowy autobus C733 był pierwszym z nowej rodziny 700, która zastąpiła w produkcji rodzinę Š. Podstawowymi zmianami względem poprzednika było nowe nadwozie półsamonośne o panelowej konstrukcji oraz umieszczenie silnika za tylną osią. W wyniku przeprowadzonych testów (i przejechanych 270 000 km) wprowadzono do produkcji ulepszony autobus międzymiastowy C734 w 1981, zaś na jego bazie skonstruowano autobusy miejskie B731 i B732. Prototyp C1 był testowany m. in. w ZSRS, w 1979 został wycofany z eksploatacji i zezłomowany, zaś drugi prototyp - C2 - po przejechaniu 350 000 km w 1979 został sprzedany jednej z rokiczańskich fabryk. Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1973-1974 Wyprodukowanych: 2 egz. prototypy Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MAXI Liczba drzwi: 2 odskokowo-uchylne, otwierane automatycznie Układ drzwi: 2-0-2 Układ siedzeń: 2+2 Silnik: typu LIAZ ML 636,wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk bezpośredni Pojemność skokowa: 11 940 ccm Skrzynia biegów: Praga 5P 80, manualna 5-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza kola tylne Długość: 11 055 mm Szerokość: 2500 mm Hamulce: pneumatyczne bębnowe Zawieszenie: pneumatyczne Pokrewne: Karosa B731 Karosa B732 Karosa B741 Karosa LC735 Poprzednik: Karosa ŠL11 Następca: Karosa C734 (C) Karosa-Club.com Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Śro, 07.02.2024, 23:08 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1968-1972 Karosa A30
1968-1972 Karosa A 30 Wikipedia.org Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Idnes.cz Pinterest.com Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen Prototyp małego autobusu, zbudowany na podwoziu ciężarowej Avii A30. W latach 1968-1969 zbudowano 3 egzemplarze w trzech wersjach: międzymiastowej A 30-L7, dalekobieżnej A 30-D7 oraz radiowego wozu transmisyjnego A 30-RPA. W 1969 roku prototyp A 30-D7 wziął udział w targach w Nicei, gdzie otrzymał srebrny puchar i nagrodę producentów nadwozi. Po pomyślnym przejściu testów wyprodukowano serię 10 egzemplarzy w wersji A 30-RPA. Prototyp A 30-D7 pozostał jako wóz zakładowy w macierzystej fabryce, zaś w latach 70. został sprzedany miejscowemu klubowi piłkarskiemu, w 2000 został zezłomowany. Prototyp wersji międzymiastowej A 30-L7 został sprzedany w pierwszej połowie lat 70. Avii, która następnie po odremontowaniu odsprzedała go na początku lat 80. prywatnemu właścicielowi, który zaadaptował go na karawan (eksploatowany jeszcze w 2008). Prototyp A 30-RPA był eksploatowany przez brneńską rozgłośnie radiową, która sprzedała go prywatnemu właścicielowi w latach 90, który przebudował pojazd na autobus, eksploatowany jeszcze w 2008. Większość seryjnych wozów transmisyjnych w latach 80. i 90. trafiła w ręce prywatnych właścicieli. Praski wóz został sprzedany do Polski, gdzie po remoncie i wstawieniu ściany frontowej od serii 700 był eksploatowany jako międzymiastowy. Wóz pilzneński natomiast w 2008 został sprzedany ČSADowi Pilzno, gdzie przeszedł odbudowę do stanu z 1972 i trafił do kolekcji zabytkowych autobusów. Dane techniczneTyp: A 30 Producent: Karosa, Vysoké Mýto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1968–1972 Wyprodukowanych: 13 egz. Długość: 6535 mm Szerokość: 2300 mm Wysokość: 2810 mm Masa własna: 4010–4250 kg Silnik: typu Renault- Avia 712.01 Moc maksymalna: 80 KM (58,8 kW) Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa (C) Wikipedia.org Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Idnes.cz Pinterest.com Facebook.com/Slovenská autobusová doprava Zvolen - SAD Zvolen
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Pią, 09.02.2024, 20:16 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1975-1997 Karosa C734
1975-1997 Karosa C 734 Wikipedia.org Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com 1981-1986 Karosa C 734.00 Karosa-Club.com Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com Karosa C 734.22 WheelsAge.org Karosa C 734.1340 Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com Karosa C 734.1340.1 Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com TWB Phototrans.pl Karosa C 734.1345 Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com Wysokopodłogowy, dwudrzwiowy autobus międzymiastowy, produkowany przez Karosę w latach 1975-1997, podstawowy model autobusu z rodziny 700. Nadwozie półsamonośne, podwozie wspólne z autobusami miejskimi B 731 i B 741. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. Konstrukcja wywodzi się z prototypu C733. Autobusy C 733 były eksploatowane przez oddziały ČSAD-u do 2020 roku, a u innych przewoźników do połowy 2023. Do dzisiejszych czasów w Czechach i na Słowacji zachowało się ok. 43 egzemplarzy zabytkowych, w oddziałach ČSAD/SAD i u prywatnych właścicieli. Pewna liczba używanych wozów trafiła do Polski w latach 90., przeważnie do przewoźników prywatnych. W Pyongyangu pewną ilość pojazdów przebudowano na trolejbusy. Produkowane były następujące serie: C 733.00 - silnik wolnossący LIAZ, oś tylna "wielka Raba", wydech za lewym tylnym kołem, czarne dermatoidowe siedzenia (1981-1986), C 733.01 - powiększona przestrzeń dla wózków dziecięcych, zmiana rozmieszczenia siedzeń C 733.03 - nowszy typ siedzeń i kabina kierowcy (1984-1986), C 733.20 - silnik LIAZ turbodoładowany, oś tylna "mała Raba", wydech w tylnym zderzaku (1986-1988), C 733.21 - zmieniony układ wnętrza 43+37 miejsc (1988), C 733.22 - bez świateł obrysowych (1986-1987), C 733.23 - kombinacja wyposażenia serii .03 z techniką serii .20 (1986-1987), C 733.24 - siedzenia IPUR (1987-1988), C 733.40 - silnik LIAZ turbodoładowany, wizualnie podobny do serii .20 (1988-1992), C 733.1340 - intercooler, oś tylna Detva (1990-1996), C 733.1340.1 - wersja eksportowa do Rosji, światła przeciwmgielne w zderzaku, C 733.1344 - prototyp C25 - laminatowa ściana tylna, bez intercoolera, C 733.1345 - prototyp C26 - laminatowa ściana tylna, intercooler, przebudowany na .1345, C 733.1345 - silnik Renault, retarder, laminatowa ściana tylna (1995), C 733.1031 (1992-1996), C 733.1346 - więźniarka, 37+5+1 miejsc. C 733.1347 - 21+15+1 miejsc, C 733.1348 - do zabudowy specjalistycznej, bez wnętrza. Dane techniczneProducent: Karosa, Vysoke Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1975-1997 Wyprodukowanych: 18 079 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MAXI Liczba drzwi: 2 automatyczne Układ drzwi: 2-2-0 Szerokość drzwi: 800/830 mm Liczba miejsc siedzących: 45 Liczba miejsc stojących: 37 Liczba miejsc ogółem: 72 Silnik(i): typu LIAZ ML 634 typu LIAZ ML 635, leżący, wysokoprężny, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą LIAZ ML 636P typu LIAZ ML 636 N leżący, wysokoprężny, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Renault MIHR 62045 A/3 Euro 1 Pojemność skokowa: 11 940 ccm Moc maksymalna: 201 KM (148 kW) przy 2100 obr./min 211 KM (155 kW) Maksymalny moment obrotowy: 743 Nm przy 1300 obr./min 845 Nm przy 1100 obr./min Skrzynia biegów: Praga 5P 80, manualna 5-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne Długość: 11 055 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Rozstaw osi: 5600 mm Rozstaw kół przednich: 1930 mm Rozstaw kół tylnych: 1800 mm Prześwit: 185 mm Masa własna: 9500-10 050 kg 9600 kg (C 734.00) Ładowność: 5840 kg (C 734.00) Masa całkowita: 15 440 kg (C 734.00) Prędkość maksymalna: 100 km/h Przyspieszenie 0-100 km/h: 30,2 s Poprzednik: Karosa ŠL 11 Następca: Karosa C 934 (C) Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus Myntransportblog.files.wordpress.com WheelsAge.org TWB Phototrans.pl
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Nie, 11.02.2024, 18:13 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1992-1997 Karosa C735
1992-1997 Karosa C 735 Karosa-Club.com Wikipedia.org Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Model pośredni pomiędzy modelem międzymiastowym C 734 a dalekobieżnym/turystycznym LC 735, skonstruowany na bazie modelu C 734, produkowany w latach 1992-1997. Przeznaczony do eksploatacji na liniach miedzymiastowych o średniej odległości. Od modelu C 734 odróżniał się komfortowymi siedzeniami (pochodzącymi z modeli LC 73x) oraz powiększonym bagażnikiem o pojemności 5 m³. Obecnie w eksploatacji pozostaje 49 egzemplarzy, z czego 39 w Czechach i 10 na Słowacji. Dane techniczneProducent: Karosa, Vysoke Myto, Czechosłowacja/Czechy Okres produkcji: 1992-1997 Wyprodukowanych: 243 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MAXI Liczba drzwi: 2 odskokowo-uchylne, otwierane automatycznie Układ drzwi: 2-2-0 Liczba miejsc siedzących: 45+1 Liczba miejsc stojących: 15 Liczba miejsc ogółem: 60+1 Silnik: typu LIAZ ML 636 N, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk bezpośredni Pojemność skokowa: 11 940 ccm Moc maksymalna: 211 KM (155 kW) przy … obr./min Maksymalny moment obrotowy: 1115 Nm przy … obr./min Skrzynia biegów: Praga 8PS120R00.4, manualna 5-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza koła tylne Norma emisji spalin: EURO 1 Długość: 11 055 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Rozstaw osi: 5600 mm Rozstaw kół przednich: 1953 mm Rozstaw kół tylnych: 1800 mm Prześwit: 185 mm Masa własna: 9900 kg 10 710 kg Masa całkowita: 16 000 kg Pojemność bagażnika: 5 m³ Zawieszenie: przednie niezależne LIAZ, tylne most sztywny Detva z mechanizmem różnicowym Rockwell Napięcie pokładowe: 24 V Prędkość maksymalna: 111 km/h (bez blokady) Zużycie paliwa: 26,5 L/100 km przy 60 km/h Poprzednik: Karosa LC 735 Następca: Karosa C935 (C) Karosa-Club.com Wikipedia.org Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Wto, 13.02.2024, 16:35 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1983-1991 Karosa LC735
1983-1991 Karosa LC 735 Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com TWB PhotoTrans.pl Vhdfoto.cz Wysokopodłogowy autobus dalekobieżny i turystyczny, produkowany w latach 1983-1991, skonstruowany na bazie modelu C 734. Prototyp ukończono w 1977 roku, seryjna produkcja ruszyła w 1983. Powstało 6519 egzemplarzy. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku, nad siedzeniami umieszczono półki na bagaż podręczny. Bagażnik o pojemności 5 m³. Do dzisiejszych czasów zachowało się 13 egzemplarzy jako zabytkowych. Produkowane wersje: Karosa LC 735.00 - silnik wolnossący LIAZ ML 635, oś tylna "wielka Raba", Karosa LC 735.20 - silnik turbodoładowany LIAZ ML 636, zmodernizowana oś tylna "mała Raba", Karosa LC 735.22, Karosa LC 735.40 - silnik turbodoładowany LIAZ ML 637, Karosa LC 735.1011 - konfiguracja jak .40, tylko inaczej oznaczona. Dane techniczneProducent: Karosa, Vysoke Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1983-1991 Wyprodukowanych: 6519 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus dalekobieżny/turystyczny klasy MAXI Liczba drzwi: 2 odskokowo-przesuwne, otwierane automatycznie Układ drzwi: 2-0-1 Liczba miejsc siedzących: 44 Liczba miejsc stojących: 0 Liczba miejsc ogółem: 44 Silnik: typu LIAZ ML 635, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą LIAZ ML 636, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą LIAZ ML 637, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk bezpośredni Pojemność skokowa: 11 940 ccm Średnica cylindra: 130 mm Skok tłoka: 150 mm Moc maksymalna: 201 KM (148 kW) przy 2100 obr./min (LIAZ ML635) 211 KM (155 kW) przy 2000 obr./min (LIAZ ML636) 257 KM (189 kW) przy 2000 obr./min (LIAZ ML637) Maksymalny moment obrotowy: 743 Nm przy 1300 obr./min (LIAZ ML635) 845 Nm przy 1100 obr./min (LIAZ ML636) 920 Nm przy 1300 obr./min (LIAZ ML637) Skrzynia biegów: Praga 5P80, manualna 5-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza koła tylne Długość: 11 055 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Rozstaw osi: 5600 mm Rozstaw kół przednich: 1930 mm Rozstaw kół tylnych: 1800 mm Prześwit: 185 mm Masa własna: 9900 kg Ładowność: 4800 kg Masa całkowita: 14 700 kg Pojemność bagażnika: 5 m³ Prędkość maksymalna: 110 km/h (LIAZ ML637) Poprzednik: Karosa ŠD 11 Następca: Karosa LC 736 (C) Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com TWB PhotoTrans.pl Vhdfoto.cz
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Czw, 15.02.2024, 5:18 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1984-1997 Karosa LC736
1984-1997 Karosa LC 736 Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Imhd.sk Proficars.sk Flickr.com TWB Phototrans.eu LC 736.20 Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Wysokopodłogowy autobus dalekobieżny i turystyczny klasy MAXI, produkowany w latach 1984-1997. W 1978 skonstruowano prototyp, w 1980 dalsze dwa prototypy w wersji ekspresowej. Główną różnicą względem modelu LC 735 były tylne drzwi, które w modelu LC 736 są tylko awaryjne (pozbawione stopni) oraz indywidualne sterowanie przez pasażerów nawiewami wentylacji. W wersjach turystycznych przy przednich drzwiach zainstalowano składany fotel dla pilota wycieczki. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. Dzięki umieszczeniu siedzeń na podestach wzrosła pojemność bagażnika do 5,3 m³. Autobus jest dotychczas eksploatowany liniowo, jednak jego liczebność znacznie się zmniejszyła w ostatnich latach w związku z zastępowaniem przez nowocześniejsze modele autobusów. Obecnie ok. 15 egzemplarzy zachowano jako pojazdy zabytkowe. Produkowane wersje: Karosa LC 736.00 (1984–1986) – bazowy silnik, oś tylna "wielka Raba". Karosa LC 736.20 (1987–1988) – wzmocniony silnik, oś tylna "mała Raba", Karosa LC 736.21 (1988), Karosa LC 736.22 (1987), Karosa LC 736.40 (1988–1989) – prędkość zwiększona do 110 km/h, katalizator Karosa LC 736.41 (1989–1991), Karosa LC 736.1014 (1990–1991) – konfiguracja jak w wersji .40 Karosa LC 736.1022 (1990–1991) – wydajniejszy agregatr wentylacji Karosa LC 736.1022 (1991–1996, model 92) – ośmiobiegowa skrzynia biegów, rozkładane fotele, klimatyzacja Karosa LC 736.1024 (1992) – dachowa wentylacja Webasto Karosa LC 736.1030 (1992–1993) – wersja eksportowa do Niemiec Karosa LC 736.1032 (1996) – prototyp z silnikiem Renault, wydłużona tylna część pojazdu wg wzoru rodziny 900 Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja Prototyp: 1978 Okres produkcji: 1984-1997 Wyprodukowanych: 1718 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus dalekobieżny i turystyczny klasy MAXI Liczba drzwi: 2 Układ drzwi: 2-0-1 Liczba miejsc siedzących: 44 Liczba miejsc stojących: 0 Liczba miejsc ogółem: 44 Silnik: typu LIAZ ML 636, wysokoprężny, wolnossący, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu LIAZ ML 637, wysokoprężny, wolnossący, rzędowy 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk bezpośredni Pojemność skokowa: 11 940 ccm Moc maksymalna: 207 KM (152 kW) 257 KM (189 kW) przy 2000 obr./min Skrzynia biegów: Praga 5P 80, manualna 5-biegowa Praga 8P 120, manualna 8-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu, napędza koła tylne Długość: 11 055 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Masa własna: 9900-10 100 kg Pojemność bagażnika: 5,3 m³ Poprzednik: Karosa LC 735 Następca: Karosa LC 936 (C) Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Imhd.sk Proficars.sk Flickr.com TWB Phototrans.eu
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Czw, 22.02.2024, 18:00 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1991 Karosa LC737
1991 Karosa LC 737 Karosa-Club.com Karosa LC 737 to dwuosiowy, wysokopodłogowy autobus dalekobieżny, zbudowany w 1 prototypie przez Karosę w 1991. Siedzenia rozmieszczone w układzie 2+2 z przejściem pośrodku. Nadwozie o konstrukcji szkieletowej, Posiadał dwoje drzwi jednoskrzydłowych, indywidualne głośniki i nawiewy chłodzenia wnętrza, telewizor pokładowy, zaś pojemność luku bagażowego zwiększono do 8,5 m³ dzięki podwyższeniu poziomu podłogi. Nie posiadał WC i kuchenki. Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Mytu, Czechoslowacja Okres produkcji: 1991 Wyprodukowanych: 1 egz. (prototyp) Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus dalekobieżny Inne nazwy: Karosa HD 11 Liczba drzwi: 2 Układ drzwi: 1-0-1 Liczba miejsc siedzących: 42 Liczba miejsc stojących: 0 Liczba miejsc ogółem: 42 Silnik: typu Cummins LTAA 10-325.10 Moc maksymalna: 329 KM (242 kW) Skrzynia biegów: Zenit 8 MS-120, manualna 8-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne Długość: 11 511 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3320 mm Masa własna: 11 250 kg Pojemność bagażnika: 8,5 m³ (C) Karosa-Club.com
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
Ostatnio edytowany przez kulikowski, Pon, 22.04.2024, 22:14, edytowano w sumie 1 raz
|
Nie, 25.02.2024, 1:59 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1991-1997 Karosa B741
1991-1997 Karosa B741 Wikipedia.org Karosa-Club.com TWB PhotoTrans.eu the-Blueprints.com Karosa B 741.1908 WheelsAge.org Członowy autobus miejski z rodziny 700, produkowany w latach 1991-1997. Wyprodukowano 620 egzemplarzy, które byly eksploatowane przez miejskich przewoźników m. in. w Pradze w Czechach (174 wozy), Bratysławie na Słowacji (104 wozy), oraz w Brnie, Ostrawie, Ołomuńcu w Czechach, Koszycach i Nitrze na Słowacji, a także w Polsce, na Litwie i w Rosji. W Pradze wozy były eksploatowane do 2015, zaś ostatni egzemplarz w Czeskich Budziejowicach do 2021 roku, w Bratysławie do 2021 (przy czym bratysławskie wozy przeszły przebudowę na zasilanie CNG podczas naprawy głównej). Siedzenia w układzie 2+1, nad osiami 2+2. Obecnie zachowało się 14 egzemplarzy zabytkowych - po dwa egzemplarze u miejskiego przewoźnika w Bratysławie, w stowarzyszeniu w Jihlavie, , pojedyncze egzemplarze u przewoźników w Brnie i Bratysławie, jak również u prywatnych kolekcjonerów. Produkowane wersje: Karosa B 741.1908 - silnik LIAZ ML637N, skrzynia automatyczna ZF 4HP500; Karosa B 741.1910 - silnik MAN, wersja dla Rosji; Karosa B 741.1912 - silnik LIAZ, skrzynia automatyczna ZF 4HP500; Karosa B 741.1914 - silnik MAN, skrzynia automatyczna ZF 4HP500; Karosa B 741.1916 - silnik LIAZ ML637N, skrzynia automatyczna Voith; Karosa B 741.1918 - silnik Renault, skrzynia automatyczna ZF4 HP500; Karosa B 741.1920 - silnik MAN, wersja dla Rosji; Karosa B 741.1922 - silnik LIAZ ML637E Euro II, skrzynia automatyczna ZF4 HP500; Karosa B 741.1924 - silnik LIAZ ML637E Euro II, skrzynia automatyczna Voith; Karosa B 741.1926 - silnik LIAZ Euro II, skrzynia automatyczna ZF5 HP500, wyprodukowana w pojedynczym egzemplarzu, eksploatowanym przez MHD Havířov do roku 2010. Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1991-1997 Wyprodukowanych: 620 egz. Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MEGA Liczba drzwi: 4 Układ drzwi: 2-2-2-2 Wysokość podłogi: 890 mm Liczba miejsc siedzących: 42 Liczba miejsc stojących: 102 Liczba miejsc ogółem: 144 Silnik: typu LIAZ ML636N, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu LIAZ ML637S, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu Renault MIHR 062045, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu MAN D 2865 LUH 02, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu LIAZ ML 637 NGST, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą typu TEDOM M1.2C M 640 FNG 4, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk, wolnossący Pojemność skokowa: 11 946 ccm (LIAZ, TEDOM) 9973 ccm (MAN D 2865 LUH 02) 9840 ccm (Renault MIHR 06.20.45 A/3) Moc maksymalna: 238 KM (175 kW) przy 2000 obr./min (LIAZ ML636N) 259 KM (190 kW) (LIAZ ML637S) 256 KM (188 kW) (Renault MIHR 062045) Maksymalny moment obrotowy: 1050 Nm (LIAZ ML 637 N) 1100 Nm (LIAZ ML 637 NGST) 1200 Nm (LIAZ M 640 FNG) Skrzynia biegów: Voith DIWA automatyczna 3-biegowa ZF 4 HP 500 automatyczna 4-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza kola tylne Długość: 17 355 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Rozstaw osi: 5600+6270 mm Masa własna: 13 700 kg (Euro 0) 14 200 kg (Euro 2) Ładowność: 11 900 kg Masa całkowita: 25 600 kg Prędkość maksymalna: 70 km/h Poprzednik: Karosa ŠM 16,5 Następca: Karosa B 941 (C) Wikipedia.org Karosa-Club.com TWB PhotoTrans.eu the-Blueprints.com WheelsAge.org
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Nie, 03.03.2024, 6:53 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1987-1992 Karosa C744
1987-1992 Karosa C 744 Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com TWB PhotoTrans.pl Gpa.mazowsze.pl Flickr.com Pinterest.com Karosa C744 to członowy, wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy mega z rodziny 700, skonstruowany na bazie autobusów międzymiastowych C 734 i C 735, produkowany w latach 1988-1992. Następcą został model C 943 w 1997. Autobus posiada nadwozie półsamonośne, silnik w sekcji B napędzający koła trzeciej osi oraz zawieszenie pneumatyczne. Pierwsza oś ma zawieszenie niezależne, druga i trzecia są sztywne. Siedzenia w układzie 2+2 z przejściem pośrodku są pokryte dermatoidem. Pierwszy prototyp ukończono w 1983 roku, kolejne trzy w 1986, w 1987 wyprodukowano serię informacyjną 5 egzemplarzy. Łącznie wyprodukowano 324 egzemplarze, wliczając w to wszystkie prototypy i serię informacyjną. Autobusy trafiały do oddziałów ČSAD, a ponieważ miejski C 741 wszedł dopiero w 1991 - C 744 początkowo również były eksploatowane na liniach komunikacji miejskie w niektórych miastach (w Nitrze, Prewidzy, Poważskiej Bystrzycy, Spiskiej Nowej Wsi, Preszowie, Liptowskim Mikulaszu, Koszycach, a nawet w Bratysławie). Do dzisiejszych czasów zachowały się osiem egzemplarzy zabytkowych: pięć w Czechach (w Stowarzyszeniu ochrony zabytkowych autobusów i trolejbusów w Jihlavie, w Muzeum Technicznym w Brnie, w autobusach VKJ, u weteranów techniki komunikacyjnej i u prywatnego kolekcjonera) oraz trzy u prywatnych kolekcjonerów na Słowacji. Produkowane serie: Karosa C 744.00 - pierwszy prototyp, Karosa C744.20 - silnik LIAZ ML635 o mocy 180 kW (1988), Karosa C744.24 - silnik LIAZ ML637 o mocy 190 kW (1989-1991), Karosa C 744.1902. Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechosłowacja Prototypy: 1983-1986 Okres produkcji: 1987-1992 Wyprodukowanych: 324 egz. Typ nadwozia: półsamonośne, wysokopodłogowy autobus międzymiastowy klasy MEGA Liczba drzwi: 3 Układ drzwi: 2-2-2-0 Szerokość drzwi: 800 mm Liczba miejsc siedzących: 60 Liczba miejsc stojących: 70 Liczba miejsc ogółem: 130 Silnik: typu LIAZ ML635, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą typu LIAZ ML637S, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk Pojemność skokowa: 11 940 ccm Moc maksymalna: 245 KM (180 kW) (ML 635) 259 KM (190 kW) (ML637S) Skrzynia biegów: Praga 5P 80.40 5-biegowa manualna Praga 8PS120 8-biegowa manualna Układ napędowy: silnik umieszczony z tyłu pojazdu w sekcji B, napędza koła trzeciej osi Długość: 17 355 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3165 mm Masa własna: 13 800 kg Następca: Karosa C 943 (C) Wikipedia.org Karosa-Club.com Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com TWB PhotoTrans.pl Gpa.mazowsze.pl Flickr.com Pinterest.com
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
Ostatnio edytowany przez kulikowski, Nie, 21.04.2024, 22:31, edytowano w sumie 1 raz
|
Sob, 09.03.2024, 6:40 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
1993 Karosa Legobus B732.1670 (B19) (prototyp)
1983 Karosa Legobus B 732.1670 (concept) Karosa-Club.com Veterany.eu Wikidata.org Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com Prototyp autobusu o konstrukcji modułowej z nadwoziem wykonanym z aluminium, zbudowany w 1993. Oznaczony kodem wewnętrznym B19, niedoszły następca modelu B 732, skonstruowany na jego bazie. Pojazd posiadał obniżoną podłogę w porównaniu do pierwowzoru B 732, troje automatycznych dwuskrzydłowych drzwi odskokowo-przesuwnych. Dzięki modułowej budowie konfigurację można było łatwo zmienić, stąd nazwa Legobus. Projekt został zatrzymany, ponieważ wykorzystywał niektóre komponenty z importu, co zwiększało koszty produkcji. Początkowo eksploatowany był w komunikacji miejskiej w Pradze pod numerem bocznym 3002 z przydziałem do zajezdni Vršovice. W latach 1997-2005 był wynajęty do obsługi brneńskiego lotniska Tuřany. Obecnie jest eksponatem Muzeum technicznego w Brnie. Dane techniczneProducent: Karosa, Wysokie Myto, Czechy Prototyp: 1993 Typ nadwozia: wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI Liczba drzwi: 3 Układ drzwi: 2-2-2 Liczba miejsc siedzących: 29 Liczba miejsc stojących: 69 Liczba miejsc ogółem: 98 Silnik: typu Renault MIHR 06.20.45, wysokoprężny, rzędowy, 6-cylindrowy, z rozrządem OHV, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą Układ zasilania: wtrysk, wolnossący Moc maksymalna: 204 KM (150 kW) Skrzynia biegów: Zenit 4MS 105.008, automatyczna 4-biegowa Układ napędowy: silnik umieszczony wzdłużnie z tyłu pojazdu, napędza koła tylne Długość: 11 653 mm Szerokość: 2500 mm Wysokość: 3290 mm Masa własna: 9500 kg (C) Karosa-Club.com Veterany.eu Wikidata.org Iveco Irisbus myntransportblog.files.wordpress.com
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Śro, 13.03.2024, 4:13 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
[Przyczepy autobusowe] 1953-1962 Karosa B40
1953-1962 Karosa B40 Wikipedia.org MPK.Krakow.pl TWB PhotoTrans.eu Imhd.sk Flickr.com TransPhoto.org Cytuj: Karosa B40 to przyczepa autobusowa produkowana przez zakłady Karosa w latach 1953-1957 oraz w 1962.
Historia W Czechosłowacji wykorzystywano jako przyczepy przestarzałe pojazdy Karosa D4, powstające na przełomie lat 40 i 50. Postanowiono zastąpić je nową konstrukcją opartą na Tatrze 500HB. Przyczepa B40 była następcą podobnego pojazdu oznaczonego symbolem V4. Po rozpoczęciu produkcji autobusów Tatra 500HB wykorzystano wytłoczki autobusów i na podstawie doświadczeń z produkcji przyczep D4, które były częściowo drewniane, już w 1953 roku rozpoczęto w Vysokém Mýcie produkcję przyczep B40. Konstrukcja była nowoczesna jak na ówczesne czasy – pasowała do większości pojazdów czechosłowackich (Škoda 706RTO, Škoda 8Tr). W latach 1953-1957 produkowano ją w Karosie w Vysokim Mycie, ale po rozpoczęciu produkcji autobusów Skoda Karosa 706 RTO produkcję przyczep przeniesiono do praskiej dzielnicy – Letňany. Produkcję zakończono w 1962 roku z uwagi na duży napływ udanej konstrukcyjnie polskiej przyczepy Jelcz PO1 budowanej z licencjonowanych czechosłowackich podzespołów Skody Karosy 706RTO.
Zastosowanie Karosę B40 wykorzystywano jako przyczepy do trolejbusów i autobusów. W Czechosłowacji ciągnęły je Skody, Tatry i inne. Nieokreślona dziś liczba pojazdów Karosa B40 trafiła w latach pięćdziesiątych do Polski. Wykorzystywane były w komunikacji miejskiej głównie w miastach eksploatujących trolejbusy z uwagi na niewielki ciężar pojazdu. W Polsce ciągnęły je 8Tr i 9Tr oraz "ogórki". W Polsce na zakończenie eksploatacji wpłynęła produkcja krajowych Jelczów PO-1. Udokumentowana jest obecność przyczepy B40 w Zakładach Komunikacji Miejskiej Szczecinie. Zachowana przyczepa została zakupiona w okolicach Gdańska. Mimo wielu wprowadzonych przez poprzednich właścicieli zmian zachowała się spora liczba elementów oryginalnych. W trakcie remontu na zewnątrz znaleziono przypuszczalnie pierwotną barwę pojazdu. Kolor niebieski może sugerować, że przyczepa była używana przez Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej na północy Polski. Przyczepa w latach 2017-2018 w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym SA w Krakowie przeszła gruntowny remont a dzięki doświadczeniu w tego typu przedsięwzięciach odzyskała brakujące oryginalne elementy. W Czechach i na Słowacji przyczepy B40 były eksploatowane liniowo do lat 70 XX w. W Czechach zachowały się egzemplarze zabytkowe w Brnie, Ostrawie, Wysokim Mycie, Zlinie, Czeskich Budziejowicach, Pilznie oraz Pardubicach (w tych dwóch ostatnich w kolekcjach prywatnych). Egzemplarze z Wysokiego Myta, Czeskich Budziejowic i Pilzna oczekują na renowację, egzemplarz z Pardubic jest w trakcie renowacji.
Dane techniczne Producent: Karosa, Vysokie Myto, Czechosłowacja (1953-1957) Praga Letnany, Czechosłowacja (1957-1962) Okres produkcji: 1953-1962 Typ nadwozia: Przyczepa autobusowa Liczba drzwi: 1 Układ drzwi: 0-1-0 Liczba miejsc siedzących: 23 (egzemplarze z Wysokiego Myta) 26 (egzemplarze z Letnan) Liczba miejsc stojących: 17 (egzemplarze z Wysokiego Myta) 13 (egzemplarze z Letnan) Liczba miejsc ogółem: 40 (egzemplarze z Wysokiego Myta) 39 (egzemplarze z Letnan) Silnik: brak Skrzynia biegów: brak Długość: 5820 mm Szerokość: 2350 mm Wysokość: 2805 mm Masa własna: 2950 kg ABS: Nie ASR: Nie ESP: Nie Klimatyzacja: Nie Poprzednik: Karosa D4 (C) Wikipedia.org MPK.Krakow.pl TWB PhotoTrans.eu Flickr.com Imhd.sk TransPhoto.org
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Wto, 09.04.2024, 14:55 |
|
|
kulikowski
Postów: 7519 Miejscowość: Warszawa
|
[Naczepy autobusowe] 1960-1961 Karosa NO80
1960-1961 Karosa NO80 Wikipedia.org Iveco Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com Seznam-Autobusu.cz Idnes.cz Na przełomie 1960 i 1961 roku zbudowano prototyp naczepy autobusowej Karosa NO 80. Pojazd był eksploatowany badawczo w przedsiębiorstwach CŠAD m. in. w Taborze, Bratysławie, Zlinie, Brnie i innych. Produkcji seryjnej nie podjęto. W 1962 trafił w okolice Szali, gdzie jeździł z ciągnikiem 706 RTTN przez 17 lat. Na początku XXI w. pojazd został odnaleziony, a następnie odbudowany i latem 2007 został zaprezentowany wraz z ciągnikiem 706 RTTN w Pradze, zaś 26 kwietnia 2008 po raz pierwszy przewiózł pasażerów. Obecnie znajduje się w posiadaniu ČSAP Nymburk. Dane techniczneProducent: Karosa, Vysokie Myto, Czechosłowacja Okres produkcji: 1960-1961 Wyprodukowanych: 1 egz. prototyp Typ nadwozia: naczepa autobusowa klasy MAXI Liczba drzwi: 1 Układ drzwi: 0-1-0 Liczba miejsc siedzących: 51 Liczba miejsc stojących: 29 Liczba miejsc ogółem: 80 Długość: 10 550 mm Szerokość: 2400 mm Wysokość: 2980 mm Masa własna: 5500 kg (C) Wikipedia.org Iveco Irisbus MynTransportBlog.files.wordpress.com Seznam-Autobusu.cz Idnes.cz
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Pon, 15.04.2024, 18:57 |
|
|
Kto jest online |
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 5 gości |
|
Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum Nie możesz edytować swoich postów na tym forum Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum
|
| |