Obecny czas: Czw, 28.03.2024, 13:34




Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 1 post ] 
[Kolej 1435mm] Kolej młocińska 
Autor Wiadomość
Awatar użytkownika

Postów: 7381
Miejscowość: Warszawa
Post [Kolej 1435mm] Kolej młocińska
stacja Młociny, lata trzydzieste:
Image

mapa WIG z 1933 r. z trasą kolei:
Image

niezelektryfikowana normalnotorowa linia kolejowa z Dworca Gdańskiego przez Łomianki do Palmir, zarządzana przez operatora EKD, funkcjonowała od 1929 do 1943 r.

Cytuj:
Kolej młocińska to normalnotorowa linia kolejowa istniejąca w latach 1929–1943, prywatna kolej łącząca stację Warszawa Gdańska z Młocinami, Łomiankami i składnicą amunicji w Palmirach w Puszczy Kampinoskiej. Kolej działała pod nazwą "Kolej Elektryczna Warszawa – Młociny – Modlin" Sp. Akc. z siedzibą w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej 94. Kapitał zakładowy w 1925 roku wynosił 250 000 000 marek.

Historia
Koncesji na budowę linii kolejowej łączącej Warszawę z wsią Łomianki w gminie Młociny wydano 13 lipca 1913 r. Zygmuntowi Łempickiemu przez rząd rosyjski. Najprawdopodobniej jednak żadne prace przy budowie nie zostały rozpoczęte w związku z wybuchem I wojny światowej.

W latach 20. XX w. popularna stała się idea budowy miast-ogrodów wokół przeludnionych miast, takie osady zaprojektowano m.in. na północ od Warszawy na Młocinach i w Dąbrowie Leśnej. W związku z tymi planami w 1920 przedsiębiorstwo „Siła i Światło” Sp. Akc. przystąpiło do planowania szybkiego i wygodnego połączenia północnych obszarów Warszawy z terenami na północ od granic miasta. W tym okresie trwały prace przy parcelacji terenu pod planowane miasto-ogród Młociny. Oczekiwano, że dobre połączenie zachęci bogatszych mieszkańców Warszawy do kupowania nieruchomości w pobliżu nowej linii, nakręcając koniunkturę. Kolejnym miastem-ogrodem zrealizowanym częściowo przy tej linii kolejowej była Dąbrowa Leśna, obecnie część miasta Łomianki, gdzie parcelacja rozpoczęła się w 1930.

Dla budowy i eksploatacji linii powołana została spółka akcyjna „Kolej Elektryczna Warszawa – Młociny – Modlin”, która 17 listopada 1924 r. odkupiła koncesję od Łempickiego. Zezwolenie na przejęcie koncesji (nr V-7853/24) Minister Kolei wydał 22 października 1924 r. 24 sierpnia 1925 r. ukazało się zarządzenie „o wywłaszczeniu gruntów do budowy kolei elektrycznej Warszawa – Młociny – Łomianki”. W następnym roku wydano zarządzenie „w sprawie wywłaszczenia gruntów prywatnych pod budowę linji kolejowej «Łomianka – Palmira»” oraz zarządzenie zmieniające.

Linia została uruchomiona w 1929 roku. Tymczasowo obsługiwana była trakcją parową (2 parowozy „Ferrum 29", bardzo zbliżone do powojennego typu TKh49), wagony osobowe i towarowe spółka dzierżawiła od PKP. Kasa biletowa i poczekalnia mieściła się w budynku przy ul. Felińskiego. Rozkład jazdy kolei w Urzędowym Rozkładzie Jazdy na okres zimowy 1929/30 (obowiązującym od 1 października 1929) został umieszczony w tabeli nr 274 (w późniejszych wydaniach – 613). Pokonanie 12-kilometrowej trasy trwało 27 minut, wówczas uruchamiano 8 par pociągów dziennie. Z powodu kryzysu gospodarczego lat 30., a następnie braku zainteresowania inwestorów i nabywców nieruchomości ruch na linii był niewielki, a linia nigdy nie została zelektryfikowana. Wbrew zamierzeniom obsługiwała głównie ruch towarowy – początkowa liczba ośmiu pociągów pasażerskich dziennie stopniowo ulegała zmniejszaniu tak, że w późniejszym okresie ruch był obsługiwany składami mieszanymi składającymi się z jednego wagonu pasażerskiego i jednego lub więcej wagonów towarowych. W rozkładzie jazdy na okres letni 1933 (wydanym 15 maja 1933 r.) tabela nie zawiera ani jednego kursu, a w ostatnim przedwojennym rozkładzie jazdy PKP, wydanym 15 maja 1939 roku, linia ta w ogóle nie figuruje, co sugeruje, że przewozy pasażerskie zostały zawieszone. Dodatkową trudnością była konkurencja ze strony Tramwajów m.st. Warszawy, które w 1933 r. uruchomiły linię 15a na nowo otwartym torowisku do pętli CIWF oraz linii autobusowych: Społecznej Komunikacji Autobusowej kursującej w latach 1931–1934 do rogu ul. Marymonckiej i al. Zjednoczenia oraz do Młocin, początkowo z pl. Wilsona, później z pl. Zamkowego, później autobusów miejskich linii Z kursujących począwszy od 1934 do pl. Konfederacji i autobusów Komunikacji Autobusowej PKP kursujących wzdłuż linii kolejowej między ul. Felińskiego a Łomiankami.

W czasie oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 roku linia była intensywnie wykorzystywana do transportu amunicji z wojskowych składów w Palmirach dla walczącej Warszawy. Za jej pomocą przewieziono do miasta z Palmir ponad 100 wagonów amunicji.

Po kapitulacji Warszawy ruch najprawdopodobniej nie został wznowiony. Pojawiają się relacje, że linia miała służyć do wywozu ludzi następnie rozstrzeliwanych w Palmirach – oficjalnie transport odbywał się jedynie ciężarówkami. Linia została w dużym stopniu rozebrana przez Niemców w 1943 roku. Z uwagi na swoje położenie z daleka od miejsc gęsto zamieszkałych, nie odbudowano jej w okresie powojennym. W związku z ogólną sytuacją gospodarczą nie planowano zakładania miast-ogrodów, a w szczególności z użyciem kapitału prywatnego. Pozostałości po linii usunięto wkrótce po wojnie, a ostatnie jej fragmenty widziano jeszcze w latach 50. XX wieku w rejonie ul. Włościańskiej.

Po linii nie zostały prawie żadne pamiątki i bardzo niewiele wspomnień. Muzeum Kolejnictwa w Warszawie nie posiada w swoich zbiorach ani jednej fotografii kolei. Do dziś zachowały się nasypy i kilka betonowych przepustów na północnym odcinku linii (m.in. w lesie młocińskim kilkaset metrów od kampusu UKSW). Linia jest uwidoczniona na przedwojennych planach Warszawy, a jej przebieg jest dobrze widoczny na ortofotomapie 1945 r.

Trasa
Linia zaczynała się na Dworcu Gdańskim (sam przystanek nazywał się Warszawa Młocińska), skąd biegła w kierunku zachodnim i skręcała na północ wzdłuż dzisiejszej al. Jana Pawła II do pl. Grunwaldzkiego, dalej biegła mniej więcej wzdłuż dzisiejszej ul. Broniewskiego, od której odchodziła przy skrzyżowaniu z ul. Krasińskiego i dalej przecinała dzisiejsze osiedle Sady Żoliborskie (częściowo wzdłuż ul. Braci Załuskich i dzisiejszej Żelazowskiej), przecinała dzisiejsze skrzyżowanie ul. Żeromskiego i Kasprowicza, zbliżając się do ul. Marymonckiej na wysokości ul. Smoleńskiego.

Następnie odchodziła od Marymonckiej mniej więcej na wysokości dzisiejszej ul. Pasymskiej, dalej wiodła wzdłuż ul. Balaton, Stary Tor i Kolejowej w Łomiankach. Za Łomiankami odbijała w bok prowadząc do wojskowych składów amunicji, idąc dzisiejszą ul. Lutza w Dziekanowie w kierunku Palmir.

Wybudowano również kilka bocznic służących wyłącznie dla ruchu towarowego – do zakładów PZInż. przy ul. Włościańskiej (dzisiejszy Oddział Remontów Taboru MZA Włościańska), do CIWF, do lotniska bielańskiego, układano również tymczasowe bocznice służące do dowożenia materiałów budowlanych na pobliskie budowy Żoliborza (na planie Warszawy z 1934 r. widnieją bocznice w okolicy placu Grunwaldzkiego i ulicy Krasińskiego).

Przystanki na trasie posiadały niskie, ziemne perony i zlokalizowane były w następujących miejscach:
Warszawa Młocińska (Gdańska po północnej stronie)
Słodowiec (rejon ul. Gojawiczyńskiej)
Zdobycz Robotnicza (rejon skrzyżowania Marymonckiej i al. Zjednoczenia)
Bielany (rejon skrzyżowania ul. Marymonckiej i Dewajtis)
Młociny Wieś (rejon ul. Zgrupowania AK Kampinos)
Młociny Gmina (rejon Dzierżoniowskiej)
Pancerz-Buraków (ul. Pancerz – Łomianki)
Łomianki-Dąbrowa (ul. Wiślana)

Dalej linia kolejowa biegła w kierunku składnicy amunicji w Palmirach.

Pomysły przywrócenia linii
Obecnie istnieją pomysły, aby przywrócić połączenie transportem szynowym między Łomiankami, Młocinami z połączeniem ich ze stacją metra Młociny. Przewidywane rozwiązania to linia tramwajowa bądź linia lekkiej kolei miejskiej podobnej do WKD, która mogłaby powstać wzdłuż ul. Pułkowej bądź śladem dawnej kolei młocińskiej, przez ul. Balaton i ul. Stary Tor (Łomianki), wymagałaby jednak odpowiedniego porozumienia warszawsko-łomiankowskiego, dążenia podwarszawskiej gminy popiera też SISKOM. Możliwe byłoby także stworzenie linii biegnącej aż do lotniska w Modlinie.

Charakterystyka
Zarządca: „Siła i Światło” Sp. Akc.
Szerokość: 1435 mm
Trakcja: parowa
Okres budowy: 1927-1928
Otwarcie linii: 1 stycznia 1929
Włączenie do PKP: ok. 1933
Zawieszenie ruchu pasażerskiego: 1939
Fizyczna likwidacja: 1943


(C) Geocaching.pl
pl.Wikipedia.org
Warszawa.wikia.com

_________________
no i jest!
Solidarni z Ukrainą


Nie, 11.02.2018, 22:54
Profil
Wyświetl posty z poprzednich:  Sortuj według  
Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 1 post ] 


Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 4 gości


Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum
Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum
Nie możesz edytować swoich postów na tym forum
Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum

Szukaj:
Skocz do:  


Wszelkie sugestie, opinie i uwagi proszę kierować na adres: administrator(at)samochodyswiata(dot)pl

Powered by phpBB3 © 2003-2018