Škoda 8Tr to typ czechosłowackiego trolejbusu. Był produkowany od połowy lat 50. do początku 60. lat XX wieku przez zakład Škoda (wówczas pod nazwą Závody Vladimíra Iljiče Lenina) w Pilźnie a później w Ostrovie (od roku 1960).

Konstrukcja
Trolejbus 8Tr konstrukcyjnie wywodzi się od swojego poprzednika – Škody 7Tr. Jedyną różnicą pomiędzy tymi wozami była moc silnika. Był to dwuosiowy pojazd z samonośną karoserią. Po prawej stronie umieszczono dwoje (tylko niektóre pojazdy na eksport) lub troje drzwi harmonijkowych.

Prototyp
Prototyp wozu 8Tr powstał w 1955 roku. Był testowany w Kairze. Następnie, między 1956 i 1957 uczestniczył w testach porównawczych z trolejbusami dwuosiowymi i trójosiowymi w Pradze. W 1957 roku został przeniesiony do Mariańskich Łaźni, gdzie służył w regularnej komunikacji (otrzymał numer taborowy 7). Używany był do 1975 roku, kiedy to został sprzedany do Pilzna. Następnie został zezłomowany.

Dostawy
W latach 1956–1961 wyprodukowano w 12 seriach łącznie 742 egzemplarze.
Państwo Miasto Lata dostaw Liczba Numery taborowe Uwagi
Republika Czechosłowacka (1948–1960) Bratysława 1957–1961 57 135–191
Brno 1957–1960 11 32–42
Cieplice 1957–1959 13 101–103, 110,
111, 113–115
Czeskie Budziejowice 1957–1960 16 3, 14, 17, 34,
36, 37–47
Děčín 1957–1960 7 1, 3, 4, 7,
20–22
Hradec Králové 1957–1960 16 66–70, 72–82
Igława 1957–1960 6 6, 16–20
Mariańskie Łaźnie 1957–1960 4 6–9 7 – prototyp
Opawa 1957–1960 5 13–17
Ostrawa 1958–1961 21 27–47
Pardubice 1957–1961 14 123–136
Pilzno 1957–1959 28 162–190 nr 166 nie został przydzielony
Praga 1960 35 470–504
Preszów 1960–1961 12 1–12
Zlín i Otrokovice 1957–1960 17 27–43
Chiny Pekin 1957 72 3001-3072
Szanghaj
ZSRR Dniepropetrowsk
Kijów 1960 22 110–131
Ryga 1960–1961 25 200–224
Symferopol – Ałuszta – Jałta 110
Tbilisi 20
Wilno 1960–1961 15 48–62
NRD Drezno 1958 1 174
Eberswalde 1958–1960 7 1, 3, 4, 9,
10–12 [2]
Erfurt 1960 4 17–20
Gera 1960 3 311–313
Greiz 1958 2 9005, 9006
Lipsk 1958–1960 9 141–49
Magdeburg 1958–1960 6 1058–1063
Poczdam 1958 7 11–17
Weimar 1958–1960 7 11–17
Zwickau 1959–1960 6 29–34
Polska Gdynia 1957–1961 42
Lublin 1954–1961 44 500–544
Olsztyn
Poznań 1955–1959 18
Warszawa 1955–1958 21 91–111
Wałbrzych 1959– ? 39
Łączna liczba: 742
Uwaga: Wykaz miast, do których dostarczono trolejbusy 8Tr, nie jest kompletny. Nie uwzględnia również miast, które otrzymały używane trolejbusy.

Eksploatacja w Warszawie
Czechosłowacki przemysł już przed wojną należał do dobrze rozwiniętych. Jednym ze znaczących zakładów przemysłowych było przedsiębiorstwo Škoda, istniejące od 1859 roku. W 1936 roku Škoda wyprodukowała swój pierwszy trolejbus – 1Tr. W 1952 roku wprowadzono do produkcji model 7Tr, a w 1955 – 8Tr, produkowany do 1961 roku.

Model 8Tr odróżniał się od poprzednika aparaturą elektryczną produkcji firmy Skoda. Škoda 8Tr posiadała w pełni stalową karoserię, zabudowaną na ramowym podwoziu. Długość wynosiła niecałe 11 metrów, szerokość – 2,5 metra, a pojemność – 80 osób. Zawieszenie oparte było na resorach piórowych. Trolejbus posiadał 3 pary drzwi. Silnik umieszczono pomiędzy osiami, a aparaturę elektryczną przy ścianie przedniej. We wnętrzu umieszczono fotele w układzie 2+1. Trolejbus był nowoczesny i pojemny. Duża jak na owe czasy moc szeregowego silnika trakcyjnego (100 kW mocy ciągłej) zapewniała dobre parametry dynamiczne. W wyposażeniu wnętrza występowała duża ilość drewnianych elementów. W pierwszych seriach z boku nadwozia znajdowała się drewniana listwa ochronna, z której później zrezygnowano. Układ sterowania rozruchem był typowy dla trolejbusów i obejmował nie 3 pedały jak w Vetrze, a 2.

Duża pojemność, dobre parametry trakcyjne i dobra jakość zadecydowały o sukcesie tego trolejbusu. Wyprodukowano go łącznie około 740 sztuk, z czego do Polski trafiło około 200 (27% całości). Model 8Tr eksportowano do innych krajów RWPG i ZSRR.

Pierwsze trolejbusy typu 8Tr dostarczono do Polski w 1955 roku. Dostawy skierowano do Warszawy, Poznania i Lublina. Do Warszawy dostarczono łącznie 44 trolejbusy Škoda 8Tr. Otrzymały one numery w zakresie 87-111 i 116-134. Škody garażowały najpierw w zajezdni Łazienkowska, a później w zajezdni Chełmska. Typ 8Tr pozostał w eksploatacji do 1972 roku.

Trolejbusy 116, 121 i 129 przebudowano w latach 60. na przegubowce.

Zabytkowe wozy
Obecnie zachowane zabytkowe egzemplarze znajdują się w muzeach w Pradze, Zlinie, Bratysławie i Kijowie.

Dane techniczne
Producent: Závody Vladimíra Iljiče Lenina (Škoda), Pilzno, Czechosłowacja
Závody Vladimíra Iljiče Lenina (Škoda), Ostrov nad Ohří, Czechosłowacja
Premiera: 1955
Okres produkcji: 1956–1961
Wyprodukowanych: 742 egz.
Nadwozie: Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI
Zasilanie: 600 V DC
Liczba drzwi: 2
3
Układ drzwi: 2-2-2
2-0-2
Liczba miejsc siedzących: 18-22
Liczba miejsc stojących: 59
Liczba miejsc ogółem: 78-80
Silnik: typu Škoda 6AL 2943 rN, szeregowy prądu stałego
Moc ciągła: 110–120 kW (150-163 KM)
Układ rozruchu: stycznikowy
Długość: 10 700 mm
Szerokość: 2500 mm
Wysokość: 3300 mm
Rozstaw osi: 5200 mm
Prześwit: 300 mm
Szerokość drzwi: 915/1000/1400 mm
Wysokość podłogi: 750 mm
Masa własna: 9660 kg
Masa całkowita: 15 680 kg
Prędkość maksymalna: 50 km/h