|
|
Obecny czas: Sob, 11.05.2024, 13:36
|
Zobacz posty bez odpowiedzi | Zobacz aktywne tematy
|
Strona 1 z 1
|
[ 4 posty(ów) ] |
|
Autor |
Wiadomość |
kulikowski
Postów: 7518 Miejscowość: Warszawa
|
Poduszkowce
temat, w którym prezentowane będą poduszkowce. 1966 Westland SR.N6 HovercraftFILMY:Największy z brytyjskich poduszkowców. Oprócz Wilekij Brytanii pojazd jest eksploatowany w Kanadzie, Egipcie, Iraku i Arabii Saudyjskiej. Obecnie produkowana jest 8 seria modelu. Warto przy tym dodać, że w latach 70-tych i 80-tych Matchbox produkował metalowy model redukcyjny. Producent: Westland Aircraft/British Hovercraft Corporation, Wielka Brytania Okres produkcji: od 1966 Poprzednik: SR.N5 Ładowność: 10,9 t Długość: 17 780 mm Szerokość: 7970 mm Wysokość: 6320 mm (z podniesionym fartuchem) Napęd: silnik turbinowy Rolls-Royce Gnome 1050 KM (780 kW) do podnoszenia i napędu czterołopatkowego śmigła pchającego o zmiennym skoku Prędkość maksymalna: 50 węzłów (93 km/h) Zasięg: 170 mil przy 30 węzłach Liczba miejsc: 58 siedzących dla pasażerów Ładowność: 6000 kg (wersja wojskowa towarowa) Załoga: 3 (C) Wikimedia.org Camionesclasicos.com Woottonbridgeiow.org.uk Postcard-heaven.co.uk Marinewindow.com Jameshovercraft.co.uk Flightglobalimages.com Youtube.com
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
Ostatnio edytowany przez kulikowski Nie, 27.02.2022, 20:16, edytowano w sumie 5 razy
|
Sob, 23.02.2013, 1:37 |
|
|
Vertanen
Postów: 24 Miejscowość: Kraków
Samochód: Ford Fiesta
|
Re: Poduszkowce
To ja wyjdę z innym, pięknym poduszkowcem: Landing Craft Air Cushion, w skrócie LCAC. Na wiki można przeczytać krótkie podsumowanie: Cytuj: Są to w pełni amfibijne, szybkie (ponad 40 węzłów) pojazdy desantowe zdolne do przenoszenia ładunków rzędu 60 – 75 t z okrętu na ląd i z lądu na okręt. Wysoka ładowność umożliwia przewóz nawet bardzo ciężkich i trudnych w transporcie ładunków, jak np. czołg M1 Abrams przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej prędkości. Droga hamowania poduszkowca wynosi ok. 450 m, natomiast promień skrętu ponad 1800 m. Zbiorniki paliwa mieszczą 19000 l ropy przy średnim zużyciu 3800 l.
_________________ Zobacz Itasha - samochody jak z anime. Czyż nie śliczne? :D
|
Pią, 16.08.2013, 15:49 |
|
|
kulikowski
Postów: 7518 Miejscowość: Warszawa
|
Re: Poduszkowce: 1971 Ursynów M-6
1971 Ursynów M-6 pl.Wikipedia.org Samolotypolskie.pl Smartage.pl napisał(a): Poduszkowce najczęściej wykorzystywane są do akcji ratunkowych oraz transportu pasażerów i większych ładunków. Wojskowe poduszkowce służą natomiast do zadań desantowych. W Polsce, w latach 60. rozpoczęto jednak prace nad oryginalnym, poduszkowcem rolniczym – Ursynów M-6.
Inicjatorem prac nad polskim poduszkowcem rolniczym był inż. Andrzej Moldenhawer, pracujący w Katedrze Mechanizacji Rolnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, kierowanej przez prof. Nowackiego. W 1967 roku postanowił on zaprojektować jedyny w swoim rodzaju poduszkowiec rolniczy.
Według założeń, taki pojazd miał być przydatniejszy w poruszaniu się po polach uprawnych, niż traktory. W 1971 roku w Instytucie Lotnictwa zbudowano pierwszy prototyp takiego pojazdu, wyposażony w silnik Wartburgha o mocy 45 KM. Napędzał on wentylator o masie 50 kg i średnicy 1,3 m. Poddano go intensywnym testom, w trakcie których zespół projektowy napotkał na liczne problemy z sterowaniem maszyną (głównie z powodu braku doświadczenia w projektowaniu poduszkowców).
Kolejnym problemem był zbyt słaby silnik oraz wzniecane przez poruszający się po polach poduszkowiec tumany kurzu, które utrudniały widoczność i mogły dostać się do silnika, uszkadzając go.
Mimo ambitnych planów, ilość problemów i wad konstrukcyjnych była zbyt duża, aby doprowadzić projekt poduszkowca do realizacji. Niestety nie wiadomo co stało się z pojazdem, który otrzymał oznaczenie Ursynów M-6. Zachowały się po nim nieliczne zdjęcia, oraz wzmianki w Młodym techniku z 1967 i 1971 roku.
Prawdopodobnie prototyp został z czasem rozebrany, a najprzydatniejsze elementy wykorzystano w innych projektach, a resztę zezłomowano. Tak zakończyła się historia polskiego poduszkowca rolniczego (który obok odrzutowca rolniczego byłby ciekawym przykładem polskiej myśli technicznej). Smartage.pl Dane techniczne:Rok budowy: 1971 Moc maksymalna: 45 KM Przełożenie przekładni: 1:4 Średnica wentylatora: 1300 mm Masa wentylatora: 50 kg (C) Smartage.pl pl.Wikipedia.org Samolotypolskie.pl
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Pon, 14.02.2022, 7:24 |
|
|
kulikowski
Postów: 7518 Miejscowość: Warszawa
|
Re: Poduszkowce: 1968 BHC SR.N4 Mountbatten
1968 BHC SR.N4 klasy Mountbatten Wikimedia.org Smartage.pl Nationalhistoricships.org.uk Flickr.com Jameshovercraft.co.uk Poduszkowcem.pl FILM: British Pathé at Youtube.com Ewen Bruce at Youtube.com Demoacct at Youtube.com Smartage.pl napisał(a): Zaprojektowane pod koniec lat 60. brytyjskie poduszkowce SR.N4 typu Mountbatten przez wiele lat były jednymi z największych poduszkowców na świecie, aż do pojawienia się radzieckich jednostek typu Żubr. Do naszych czasów przetrwał jeden z pięciu zbudowanych pojazdów tego typu.
Sukces osiągnięty przez pierwsze poduszkowce projektowane przez Christophera Cockerella sprawił, że w zakładach Saunders-Roe podjęto prace nad kolejnymi, znacznie większymi pojazdami tej klasy. Pierwsze prace nad nowym, dużym poduszkowcem pasażerskim rozpoczęto w sierpniu 1962 roku, jednak szybko je zarzucono ze względu na problemy z wybraną koncepcją (nowy poduszkowiec miał powstać w wyniku połączenia dwóch mniejszych SR.N2) oraz wyborem jednostki napędowej.
Dopiero w 1964 roku powrócono do pomysłu, głównie dzięki doświadczeniu zdobytemu przy pracach nad poduszkowcami SR.N5 i SR.N6. W 1965 roku na krótko przed powstaniem firmy British Hovercraft Corporation (w wyniku połączenia Saunders-Roe i Vickers Supermarine) rozpoczęto prace nad zarzuconym kilka lat wcześniej projektem SR.N4 (zachowano jednak tylko nazwę, ponieważ poduszkowiec konstruowano od podstaw).
Równocześnie z pracami nad poduszkowcem poszukiwano sposobu na skomercjalizowanie projektu. Przy planowanych rozmiarach pojazdu, idealnie nadawał się on do transportu pasażerów. Problemem było jednak znalezienie chętnych do zaryzykowania w nowy środek transportu. W wyniku prowadzonych rozmów BHC ostatecznie zdobyło zamówienia od trzech firm na 5 poduszkowców plus prototyp, który ukończono już w październiku 1967 roku. Jego pierwszy test na ladzie rozpoczął się 20 listopada, a testy na wodzie ruszyły 4 lutego 1968 roku.
Wyniki prób były bardzo dobre, w związku z czym prototyp przebudowano i dostosowano do przewozu pasażerów. Oficjalnie pierwszy SR.N4 o nazwie własnej Princess Margaret wszedł do służby w sierpniu 1968 roku, obsługując ruch pasażerski między Wielką Brytanią w Francją przez kanał La Manche. Dziennie poduszkowce wykonywały około 6 rejsów, trwających 35 minut (14 września 1995 roku SR.N4 04 pokonał kanał La Manche w rekordowym czasie 22 minut).
Równocześnie z budową kolejnych egzemplarzy SR.N4 rozpoczęto prace nad ich modernizacją w oparciu o doświadczenie z eksploatacji. W połowie lat 70. poduszkowce przebudowano do wersji MK II dysponującej lepszą aranżacją przestrzeni ładunkowej pozwalającą na zabranie na pokład 36 samochodów i 278 pasażerów (wobec 30 samochodów i 250 pasażerów w wersji Mk I). Wersje Mk I i Mk II miały 39,7 m długości i masę odpowiednio 165 i 200 ton. Napęd stanowiły 4 turbiny gazowe Rolls-Royce Proteus o mocy 3400 KM każda), zapewniające prędkość maksymalną 65-70 węzłów i rejsową 40-60 węzłów.
W 1979 roku SR.N4 01 i SR.N4 04 przebudowano do wariantu Mk III. Wersja ta miała 56,4 m długości i masę 320 ton. Zmodernizowano również silniki, zwiększając ich moc do 3800 KM. Dzięki powiększeniu kadłuba poduszkowiec mógł zabrać na pokład aż 418 pasażerów i 60 samochodów.
Wszystkie poduszkowce wykorzystywano w rejonie kanału La Manche na kilku trasach. W 1983 roku SR.N4 03 został wycofany z eksploatacji i rozebrany na części. Taki sam los spotkał w 1998 roku SR.N4 05. W 1993 roku z powodu pożaru z eksploatacji wycofano SR.N4 06. Pozostałe trzy egzemplarze wykorzystywano do 2000 roku po czym wycofano je z eksploatacji i przekazano do Hovercraft Museum, gdzie egzemplarze 02 i 01 zostały zezłomowane z powodu kosztów utrzymania odpowiednio w 2004 roku i w marcu 2018 roku. Do naszych czasów przetrwał tylko egzemplarz SR.N4 04 („Princess Anne”).
W swojej długiej karierze, poduszkowce SR.N4 kilkukrotnie ulegały uszkodzeniu podczas rejsów w trudnych warunkach pogodowych, ale tylko raz, 30 marca 1985 roku doszło do wypadku śmiertelnego. SR.N4 01 uderzył o falochron w Dover, a czterech pasażerów zginęło.
Dane techniczne Nazwa: SR.N4 Mountbatten class Producent: British Hovercraft Corporation Operatorzy: Hoverlloyd Seaspeed Hoverspeed Okres eksploatacji: 1968–2000 Wyprodukowanych 6 egz. Zezłomowanych: 5 egz. Zachowanych: 1 egz. Masa całkowita: 165 t (Mk.I) 200 t (Mk.II) 320 t (Mk.III) Długość: 39 680 mm (Mk.I & Mk.II) 56 380 mm (Mk.III) Szerokość: 23 770 mm Wysokość: 11 480 mm (37.7 ft) (na lądzie) Napęd: 4 x turbiny spalinowe Rolls-Royce Marine Proteus, napedzające pojedyncze śmigła czterołopatowe o zmiennym skoku Moc silnika: 3807 KM (2800 kW) (Mk.III) Prędkość: 65 węzłów (Mk.II) 70 węzłów (130 km/h) (Mk.III) Ładowność: 30 samochodów oraz 250 pasażerów (Mk.I) 36 samochodów oraz 278 pasażerów (Mk.II) 60 samochodów oraz 418 pasażerów (Mk.III) Pojemność zbiorników paliwa: 12 729 L Maksymalny czas pracy: 4 h (C) Wikimedia.org Smartage.pl Nationalhistoricships.org.uk Flickr.com Jameshovercraft.co.uk Poduszkowcem.pl British Pathé at Youtube.com Ewen Bruce at Youtube.com Demoacct at Youtube.com
_________________ no i jest! Solidarni z Ukrainą
|
Nie, 27.02.2022, 21:31 |
|
|
|
Strona 1 z 1
|
[ 4 posty(ów) ] |
|
Kto jest online |
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 5 gości |
|
Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum Nie możesz edytować swoich postów na tym forum Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum
|
| |