Prototypy Skody

[3co]

Właśnie takiej Skody wtedy brakowało. Całkiem nieźle się prezentuje i chyba wolałbym to od naszego 125p.

Radio na jednym ze zdjęć sugeruje, że ktoś tym jeździ na co dzień.

[Le Cobusier]

Rapid 40 lat wcześniej. Ściągali do tego pełną parą!( Favorit też ma pewne elementy od Warsa) Sedan ma nieforemny tył jak u Peug 304 sedan po lifcie, całość wzoruje się na modelach Audi/Fiata z epoki. Hatchback to po trosze FSO "akwarium"+citroen GS. Prototyp z pierwszego zdjęcia wygląda najgorzej

[RR ltd Co.]

To własna konstrukcja Skody?

[kulikowski]

konstrukcja oryginalna. Niektóre źródła podają, że stylistyka lekko inspirowana BMW. Uzupełniłem informacje - prototypy są z lat 1967-1972, zdjęcia przedstawiają drugą i trzecią wersję prototypów (pierwsza z 1967 różniła się nieco stylistyką grilla).

[kulikowski]

ad. 1967-1972 Skoda 720

sedan




Auto-zine.com
Autoforum.cz

hatchback


Auto-zine.com

Webcarstory.com

kombi

Auto-zine.com

coupé
Auto-zine.com


(C) Auto-zine.com
Autoforum.cz
Webcarstory.com

[kulikowski]

1972 Skoda 1500V typ 778



Auta5p.eu










prototyp 1203 skierowany do produkcji seryjnej
Autorevue.cz

Prototyp samochodu dostawczego z silnikiem OHC 1.5 z 1972. Była to alternatywa dla modelu 1203 w wersji zatwierdzonej do produkcji.

Nadwozie: 4-drzwiowy furgon
Liczba miejsc: 5
Silnik: rzędowy, 4-cylindrowy, chłodzony cieczą, OHC
Pojemność skokowa: 1498 ccm
Średnica cylindra: 80,0 mm
Skok tłoka: 74,5 mm
Moc maksymalna: 86 KM (63 kW) przy 5300 obr./min
Stopień sprężania: 9,0
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa
Długość: 4570 mm
Szerokość: 1880 mm
Wysokość: 1900 mm
Rozstaw osi: 2400 mm
Ładowność: 1250 kg
Prędkość maksymalna: 130 km/h


(C) Auta5p.eu
Autorevue.cz

[kulikowski]

1964 Škoda F3 (typ 992)

TuningBlog.eu
Pinterest.com
Overdrive.com.pl

Samochód wyścigowy Formuły 3 – SKODA F3, Typ 992 z 1964 r.

Kiedy w 1964 r. zmieniły się przepisy dotyczące tradycyjnej kategorii jednomiejscowych samochodów wyścigowych Formuły 3, SKODA była w stanie szybko zareagować dzięki będącemu w fazie rozwoju modelowi 1000 MB. Już w sezonie 1965 trzy zupełnie nowe samochody wyścigowe kategorii Formuły 3 przystąpiły do rywalizacji. Były prowadzone przez trzech doświadczonych kierowców wyścigowych: Václava i Jaroslava Bobeka oraz Miroslava Fouska. Nowo utworzona wyścigowa klasa samochodów F3 dała również marce SKODA i jej kierowcom niepowtarzalną okazję do zmierzenia się z konkurencją z Europy Zachodniej.

Grand Prix Czechosłowacji 1949
Grand Prix Czechosłowacji we wrześniu 1949 roku miało być przez długi czas ostatnim międzynarodowym wyścigiem samochodowym w ówczesnym komunistycznym kraju. Wielkie gwiazdy Grand Prix na Torze Masaryka były później zaangażowane w tworzenie Formuły 1. Podczas ostatniego wyścigu entuzjazm zrekompensował brak środków finansowych, materiałów i woli politycznej. W najbardziej skromnych warunkach budowano jednomiejscowe samochody wyścigowe, które spełniały wymagania międzynarodowych wyścigów Formuły.

Pierwsze wyścigi Formuły 3 odbyły się pod koniec lat 40-tych. Jeśli chodzi o silniki, zastosowano niedrogie jednocylindrowe silniki motocyklowe o pojemności 500 cm3, które później stały się powszechnie stosowane. W 1951 seria została przemianowana na „International F3”. Jednak pod koniec lat 50. we Włoszech zadebiutowała nowocześniejsza Formuła Junior z seryjnie produkowanymi czterocylindrowymi silnikami o pojemności poniżej 1100 cm3. To ostatecznie przekształciło się w klasyczną Formułę 3, z samochodami o pojemności do 1000 cm3 – od 1 stycznia 1964 roku.

Wyścigówka Formuły 3 Skody
Projekt jednomiejscowego samochodu wyścigowego Skody otrzymał w Mladej Boleslav oznaczenie Š 992. Nawiązywał do modelu Š 990, który był gotowy do produkcji jako nowo zaprojektowany model ŠKODA 1000 MB wiosną 1964 roku. Pierwszy jednomiejscowy Š 992 został ukończony w lutym 1964 roku. Miał rurową, stalową ramę kratownicową i niezależne zawieszenie, z trójkątnymi wahaczami z przodu i niezależnym, opartym na trójkątnych wahaczach zawieszeniem z tyłu. Zaawansowanym rozwiązaniem – nawet jak na międzynarodowe standardy – było zamontowanie sprężyn śrubowych i amortyzatorów na obu osiach wewnątrz nadwozia, co pozytywnie wpłynęło na aerodynamikę wyścigówki.

Regulowane amortyzatory umożliwiły zmianę prześwitu samochodu. Jego 13-calowe felgi aluminiowe z oponami Dunlop były hamowane czterema hamulcami tarczowymi brytyjskiego producenta Girling. Czterocylindrowy rzędowy silnik ŠKODA ze sterowaniem zaworami OHV i trzyłożyskowym wałem korbowym został zamontowany wzdłużnie przed tylną osią. Ten układ napędowy był produkowany z licznymi modyfikacjami do 2003 roku i był ostatnio używany w ŠKODZIE FABIA pierwszej generacji.

Silnik o pojemności 999 cm3
W samochodzie F3 silnik miał pojemność 999 cm3 przy krótszym skoku tłoka i większej średnicy cylindra. Był on nachylony pod kątem 12˚ w lewo od osi pionowej, a sprzęgło było przymocowane do skrzyni biegów poprzez kołnierz. Pomiędzy sprzęgłem a skrzynią biegów znajdowało się tak zwane „przełożenie pośrednie”. Pozwoliło ono obniżyć środek ciężkości silnika, a tym samym dostosować ogólne przełożenie do charakterystyki każdego toru wyścigowego. Mechanizm różnicowy miał przełożenie 4,44 i był taki sam jak w produkcji seryjnej.

Chłodnice wody i oleju znajdowały się z przodu auta przed stopami kierowcy. Obok kierowcy, po obu stronach znajdowały się zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 30 litrów. Smukła karoseria składała się z kilku części i była zdejmowana. Została opracowana w tunelu aerodynamicznym i początkowo była wykonana z aluminium. Wkrótce potem lżejsze tworzywo sztuczne wzmocnione włóknem szklanym zastąpiło aluminium. Przestrzeń w kokpicie była na wagę złota – stąd mała kierownica o średnicy zaledwie 300 mm. Masa własna SKODY F3 wynosiła niecałe 420 kilogramów, przy czym oś przednia stanowiła jej 41,5%, a tylna wraz z silnikiem 58,5%.

90 KM przy 420 kg
Jednolitrowy silnik początkowo dostarczał 53 kW (72 KM) przy 7250 obr./min. Jednak stopniowy wzrost kompresji i dalsze optymalizacje zwiększyły jego moc do 66 kW (90 KM) przy 8000 obr/min w sezonie 1966. Jednocześnie zmniejszono masę całkowitą samochodu o 15 kg. Pod koniec 1964 roku ŠKODA F3 osiągnęła prędkość maksymalną 188 km/h podczas jazd testowych na lotnisku w Hoškovicach. Już dwa lata później Skoda osiągnęła granicę 200 km/h.

Sukcesy
Od samego początku SKODA F3 znajdowała się w czołówce wszystkich swoich wyścigów. W tym czasie zawody wciąż odbywały się na wymagających torach biegnących zwykłymi drogami. Wyścigi odbywały się również na torach ulicznych z brukiem i pokrywami włazów. Na przykład tradycyjny wyścig „Mezi pavilony” w Brnie odbywał się na improwizowanym torze między pawilonami terenów wystawowych. W 1966 roku Václav (senior) i Jaroslav Bobek zajęli tam pierwsze dwa miejsca w wyścigu startując Skodą. W tym samym roku Jaroslav Bobek został mistrzem Czechosłowacji Formuły 3. Dwa lata później jego kolega z zespołu Miroslav Fousek triumfował w mistrzostwach krajów komunistycznych, tzw. „Pucharze Pokoju i Przyjaźni”.

Dzięki tym zwycięstwom udana kariera imponujących wizualnie i także technicznie samochodów SKODA F3 powoli dobiegła końca. Pod koniec lat 60. samochody coraz częściej spotykały się też w międzynarodowych wyścigach z konkurencją z krajów Europy Zachodniej, takimi jak Brabham i Tecno. W wyścigach krajowych dominowały przede wszystkim samochody Lotus Cosworth. Za ich kierownicami zasiadali znani kierowcy, tacy jak Vladimír Hubáček i Vladislav Ondřejík z zespołu Dukla Praga. Niemniej jednak jednomiejscowe Skody znakomicie spisywały się w często nierównych bitwach. Słusznie więc zajęły poczesne miejsce w historii czechosłowackiego sportu motorowego. Los wyścigówki z Mladej Boleslav przypieczętowała zmiana regulaminu Formuły 3 w 1971 roku. Przewidywał on wprowadzenie silników o pojemności 1,6 litra. W rezultacie samochody SKODA F3 służyłyby jedynie do dostarczania technologii do nowych modeli samochodów wyścigowych.

Dalsze losy 4 zbudowanych samochodów
SKODA F3 Václava Bobka pozostała w posiadaniu SKODY i jest obecnie częścią kolekcji Muzeum SKODY. Samochód Miroslava Fouska został przekazany Narodowemu Muzeum Techniki w Pradze w 1971 roku. Jednomiejscowy samochód Jaroslava Bobka został przez Václava Krála w połowie lat 70. XX wieku przebudowany na dwumiejscowy Spider Baghira. Natomiast prototyp, który rozpoczął całą historię, rozebrano po sezonie 1965. Obecnie znajduje się w prywatnej kolekcji i czeka na zakończenie renowacji.

(C) TuningBlog.eu
Pinterest.com
Overdrive.com.pl

[kulikowski]

1971-1984 Skoda MTX 1-01












EuroOldtimers.com


(C) EuroOldtimers.com

[kulikowski]

1971 Skoda 740

MotoRewers.pl



AutoRevue.cz


(C) MotoRewers.pl
AutoRevue.cz

[kulikowski]

1978 Skoda 742 C1 Ortodox


AMcars.cz
Flickr.com


1978 Skoda 742 C2 Ortodox
Auta5p.eu


(C) AMcars.cz
Flickr.com
Auta5p.eu

[kulikowski]

1978 Skoda 742 P




Skoda-Storyboard.com
Flickr.com

Wykop.pl


(C) Skoda-Storyboard.com
Flickr.com
Wykop.pl

[kulikowski]

1980 Skoda 742 Transaxle

Facebook.com/Historie vozů Škoda 742


(C) Facebook.com/Historie vozů Škoda 742

[kulikowski]

1980 Skoda Oficiál BAZ



AutoRevue.cz


(C) AutoRevue.cz

[kulikowski]

1980 Skoda 742 PP BAZ



AutomobilRevue.cz


(C) AutomobilRevue.cz

[kulikowski]

1982 Skoda 743 Locusta BAZ



EuroOldtimers.com
AllCarIndex.com

Denik.cz
Facebook.com/Legendární Škodovka


(C) EuroOldtimers.com
AllCarIndex.com
Denik.cz
Facebook.com/Legendární Škodovka

[kulikowski]

1979 Skoda 748/I Coupé
EuroOldtimers.com

AutomobilRevue.cz
Facebook.com/Škoda News


1985 Skoda 748/IV Coupé

AutomobilRevue.cz


(C) EuroOldtimers.com
AutomobilRevue.cz
Facebook.com/Škoda News

[kulikowski]

1973 Skoda 760 ID


EuroOldtimers.com

Flickr.com
Wikipedia.org


(C) EuroOldtimers.com
Flickr.com
Wikipedia.org

[kulikowski]

1976 Skoda 761

EuroOldtimers.com


1978 Skoda 761

Skoda742.estranky.cz


(C) EuroOldtimers.com
Skoda742.estranky.cz

[kulikowski]

1977 Skoda 762 (1500)

Auta5p.eu

Dane techniczne
Producent: AZNP Škoda, Mlada Boleslav, Czechosłowacja
Okres produkcji: 1977
Wyprodukowanych: …
Nadwozie: 4-drzwiowy sedan
Silnik: benzynowy, czterosuwowy, gaźnikowy, wolnossący, rzędowy 4-cylindrowy, z rozrządem OHC, 2 zawory na cylinder, chłodzony cieczą
Układ zasilania: gaźnik, wolnossący
Pojemność skokowa: 1478 ccm
Średnica cylindra: 82,0 mm
Skok tłoka: 70,0 mm
Moc maksymalna: 72 KM (53 kW) przy 5500 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 113 Nm przy 2500 obr./min
Skrzynia biegów: manualna 4-biegowa
Układ napędowy: silnik umieszczony z przodu pojazdu, napędza koła tylne
Długość: 4150 mm
Szerokość: 1640 mm
Wysokość: 1410 mm
Rozstaw osi: 2500 mm
Rozstaw kół przednich: 1340 mm
Rozstaw kół tylnych: 1350 mm
Masa własna: 910 kg
Prędkość maksymalna: 150 km/h


(C) Auta5p.eu