a napisałem tak w porównaniu z innymi "wschodnimi" samochodami typu "maluch, polonez, łada" itp. . Wiem, że z zachodem to nie ma porównania. Ale zamiast malucha to Tavria akurat na początek.

tak, nie wierzysz ale mało paliła,
Tavria miała, jakby to rzec dwie komory w gaźniku i przy spkojnej jeździe tylko jedna działała i wtedy 7 było realne, ale nawet przy dynamicznej jeździe (dwie komory i lepszy kop ) było poniżej 9-10 l. Więc nie wiem co Ty za egzemplarz dorwałeś, albo jeździłeś na super maxa.

tak, była usterkowa, ale jak ktoś dłubał przy niej to jakoś dawało się to znieść,

i tu Cię zadziwię, sam około tego jeździłem, a z ojcem nie oszczędzaliśmy jej, kumple się dziwili, że Tavria tak może jeździć,

Ale przyznam sie ze lubie patrzec i czytac o takich autach. Maja swoj klimat. Lubie na nie patrzec i zastanawiac sie...jakie problemy mieli ich konstruktorzy. Te auta maja mnostwo charakteru. Niekoniecznie dobrego ale sa na swoj sposob intrygujace.

(domyslam sie ze z Samara)

ZAZ 1102 Tavria (ukr. Таврія; ros. Таврия) – subkompaktowy samochód osobowy produkowany w latach 1988-2007 przez firmę AvtoZAZ na Ukrainie. Konstrukcja Tavrii stała się podstawą do opracowania modeli pochodnych: ZAZ 1105 Dana, ZAZ 11055 Tavria Pick-up i ZAZ 1103 Slavuta. Produkcja ostatnich odmian zakończona została w lutym 2011 roku.

Pod koniec lat 60. XX wieku w Związku Sowieckim opracowano założenia konstrukcyjne, dotyczące parametrów technicznych nowoczesnego, subkompaktowego samochodu osobowego z przednim napędem. Inicjatorem rozpoczęcia prac nad samochodem tego rodzaju w zakładach ZAZ był inżynier Władymir Stieszenko, który został później kierownikiem projektu. Pierwszy prototyp 3-drzwiowego hatchbacka o nazwie roboczej Pierspiektiwa skonstruowany został w 1970 roku. Pomimo przychylnych opinii na temat nowego auta, ze strony ówczesnego Ministerstwa Przemysłu Motoryzacyjnego ZSRS, nie wydano oficjalnego zalecenia dotyczącego prowadzenia dalszych prac nad autem. Pomimo tego, były one dalej kontynuowane i po przeprowadzeniu serii testów oraz badań drogowych w 1973 roku zbudowano kolejne 3 prototypowe egzemplarze, z czego jeden z odmiennym 2-drzwiowym nadwoziem typu sedan. Udało się również uzyskać wówczas rządową zgodę i zlecenie na opracowanie płyty podłogowej dla nowej rodziny małych samochodów z przednim napędem. W następnym roku powstał kolejny prototyp z nadwoziem sedan, jednak o odmiennej niż jego poprzednicy stylizacji. W 1975 roku zaprezentowano prototypowe modele, opracowane przy udziale konstruktorów z zakładów WAZ. W pojazdach tych wykorzystano rozwiązania techniczne zastosowane po raz pierwszy w prototypowych samochodach WAZ-1101, opracowanych w pierwszej połowie lat 70. Po przeprowadzeniu serii testów i ich pozytywnym zakończeniu, rozpoczęcie produkcji seryjnej zostało zaplanowane w 1978 roku, jednak po rozpoczęciu produkcji w 1976 roku samochodu Ford Fiesta ówczesny minister przemysłu motoryzacyjnego ZSRR nakazał modernizację prototypów, tak aby nowe auto było konkurencyjne w stosunku do wyrobów zachodnich. Zmodernizowane prototypy o rozwiązaniach zbliżonych do wersji seryjnych przedstawione zostały publicznie w 1979 roku, a rozpoczęcie produkcji planowane było 2 lata później. Jednak w pierwszej połowie lat 80. priorytetowym projektem dla przemysłu motoryzacyjnego ZSRR było wprowadzenie do oferty modelu Łada Samara, w związku z czym ograniczono finansowanie dalszych prac nad Tavrią, co doprowadziło do odwlekania rozpoczęcia produkcji tego samochodu. Pierwszych 6 sztuk przedseryjnych Tavrii zostało zbudowanych i zaprezentowanych w 1986 roku. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1988 roku. Pojazd został zaprojektowany całkowicie od podstaw i nie miał nic wspólnego z już w tym okresie przestarzałym Zaporożcem. W przeciwieństwie do poprzednika, Tavria posiada silnik chłodzony cieczą, usytuowany z przodu pojazdu, który napędza koła przednie.

Podstawowy i najczęściej spotykany model rodziny Tavria, wyposażony w 3-drzwiowe nadwozie typu hatchback, dostosowane do przewozu 5 osób. Produkcję seryjną samochodu rozpoczęto w 1988 roku. Do napędu pojazdu zastosowano produkowany przez Melitopolską Fabrykę Silników (MeMZ), gaźnikowy, 4-cylindrowym silnik typu MeMZ-245 o pojemności skokowej 1091 cm³ i mocy 51 KM. Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną skrzynią biegów, poprzez którą napęd przenoszony był na koła przednie. Tavria posiada niezależne zawieszenie wszystkich kół. Z przodu zastosowano kolumny MacPhersona oraz teleskopowe amortyzatory hydrauliczne. Zawieszenie tyle stanowiły dwa podłużne wahacze oparte na sprężynach śrubowych oraz stabilizator poprzeczny i hydrauliczne amortyzatory teleskopowe.

W 1991 roku przeprowadzono pierwszą niewielką modernizację pojazdu, w wyniku której zmieniono niektóre elementy wnętrza oraz zastąpiono reflektory przednie produkcji czechosłowackiej wyrobami ukraińskimi.

Podczas salonu motoryzacyjnego SIA 98, który odbył się w czerwcu 1998 roku w Kijowie zaprezentowano zmodernizowany przy udziale konstruktorów koreańskiego koncernu Daewoo model ZAZ 1102 Tavria Nova. Pojazd ten do produkcji wprowadzony został w lipcu tego samego roku. W stosunku do poprzednika zmieniono około 200 elementów auta. Wprowadzone zmiany miały na celu podniesienie jakości montażu pojazdu i stosowanych materiałów. Stylizacja nadwozia została nieznacznie odświeżona poprzez zastosowanie nowego wzoru osłony wlotu powietrza. We wnętrzu wykorzystano nowy typ siedzeń i materiałów tapicerskich, zmieniona została kierownica oraz kolorystyka elementów z tworzyw sztucznych. W układzie jezdnym zmieniono amortyzatory oraz wprowadzono szersze koła, dzięki czemu poprawiono właściwości jezdne pojazdu. Zwiększona została wydajność układu hamulcowego oraz chłodzenia. Początkowo źródło napędu modelu Tavria Nova stanowił silnik MeMZ-245 o mocy 51 KM. Jednostka ta wyposażona została w ulepszony osprzęt np. mocniejszy rozrusznik. ZAZ 1102 Tavria Nova oferowany był w dwóch wersjach wyposażeniowych, Standard i Lux.

W czerwcu 2000 roku do oferty dołączono mocniejszy silnik typu MeMZ-2457 o pojemności skokowej 1197 cm³ i mocy 58 KM. W tym samym roku na krótko wprowadzono silnik 1,1 o oznaczeniu MeMZ-246 wyposażony we wtrysk paliwa. W 2001 roku wdrożony został do produkcji nowy silnik MeMZ-3011 o pojemności skokowej 1299 cm³ i mocy 63 KM, a pod koniec 2002 roku jego odmiana MeMZ-3071 z wtryskiem paliwa, rozwijająca moc 66 KM. W 2006 roku ze względu na wprowadzenie na Ukrainie normy Euro 2, zaprzestano stosowania silników gaźnikowych. Wprowadzono wówczas do produkcji wyposażony we wtrysk paliwa silnik o pojemności 1197 cm³ i maksymalnej mocy 62 KM, noszący oznaczenie MeMZ-2477, który zastąpił starszą wersję o tej samej pojemności.

Początkowo produkcję planowano zakończyć 1 stycznia 2007 roku, jednak zamówienia z rynku spowodowały, że ostatnie 2500 aut zostało wyprodukowane do 1 czerwca 2007 roku.

Na bazie wersji hatchback stworzono w 1991 i 1992 roku wersje 110240 Universal oraz 110260 Universal o zwiększonych możliwościach przewozowych. W tych modelach zastosowano wykonaną z tworzywa sztucznego tylną klapę imitującą wersję kombi.

W styczniu 1995 roku firma Damis rozpoczęła montaż Tavrii w Polsce. Samochody składane były na terenie dawnych zakładów włókienniczych w Łodzi. Ze względu na konieczność spełnienia norm czystości spalin, samochody montowane w Polsce wyposażane były w katalizatory czeskiej firmy Drupol. Polskie przedsiębiorstwa dostarczały opony, świece zapłonowe, akumulatory oraz płyny eksploatacyjne.