Zaprezentowana w 1983 roku Silvia model S 12 była już czwartym po­koleniem małego sporto­wego auta spod znaku Nissana, istniejącego pod tą nazwą od 1964 roku. Tym razem pokazano dwa wa­rianty nadwoziowe: 2-drzwiowe coupe i 3-drzwiowego hatchbacka. Podob­nie jak poprzednicy, wersje eksportowe (na rynki azja­tyckie), nieznacznie bogat­sze pod względem wyposa­żenia i prawie nie do odróż­nienia z zewnątrz nosiły na­zwę „Gazelle". Silvie eksportowane do USA to dobrze znane 200 SX. W Stanach samochody te były cięższe, najczęściej występowały z motorem 3.0 V6, chętnie kupowane były z automatem. W latach 80. do Europy trafiały naj­częściej auta z silnikami 1.8, 8 i 16-zaworowe. To, co najlepsze, Japończycy zo­stawiali sobie: 2 litry, 16 zaworów, na życzenie turbo. 150 lub 190 KM, osiąga­nych przy 6400 obrotów na minutę. Dla odróżnienia od Gazelle na maskę trafiło wybrzuszenie z wlotem po­wietrza, z daleka osadzają­ce innych ścigantów: uwa­ga, dużo koni. Aby nie po­zostawić ich samopas, auto wypoasażono w prowoku­jąco twarde, o niskim skoku zawieszenie. Niewielką liczbę modeli S 12 jeżdżących po pol­skich drogach łatwo jest wytłumaczyć. W produkcji znajdował się on zaledwie 5 lat, do 1988 roku. Utrzy­manie Silvii w Polsce w la­tach 80. graniczyło z cu­dem. Ceny części (dostęp­nych tylko za dolary) były zaporowe, a samochody te, choć z natury bezproble­mowe, łatwo było zepsuć poprzez niewłaściwą eks­ploatację. Szczególnie wrażliwe byty turbosprężar­ki, narażone na brak smaro­wania przy wykorzystywa­niu osiągów przy zimnym silniku. Inne typowe usterki to luzy zawieszenia nie zno­szącego dziurawych dróg, a także nierównomiernie działające hamulce. Dziś, po kilkunastu latach eks­ploatacji, do wymienionych problemów należy dodać rdzę. Na pierwszy rzut oka niewidoczna atakuje punkty mocowania zawieszenia oraz spód nadwozia. Obecnie łatwiej jest o czę­ści do tego auta niż kiedyś. Zamienniki elementów eks­ploatacyjnych (np. klocków hamulcowych - ok. 100 zło­tych) pozwalają na duże oszczędności. Wiele części należy jednak zamawiać w autoryzowanej sieci dilerskiej Nissana i oczekiwać na ich sprowadzenie. Ceny są porównywalne do związanych z obsługą współ­czesnych modeli tej firmy. Np. za kompletne sprzęgło trzeba zapłacić ok. 1100 zł. To dużo, jeśli wziąć pod uwagę cenę auta, która nie powinna przekroczyć 5 ty­sięcy. Problem w tym, że naprawy konieczne są do­syć często. Nie zmienia to faktu, że Silvia to auto kulto­we, mogące przysporzyć kierowcy niezapomnianych wrażeń. Ale za duże, mimo niewielkiej wartości starych aut, pieniądze.

tekst pochodzi z free.of.pl/m/motoryzacja


źródła
motorbase
nissan.jp/muzeum

Uwielbiam ten samochód Jak zdam prawko to chciałbym go mieć jako pierwsze auto...

Stary, moze od razu supre twin turbo? Zebym juz w ogole sie bal rodzine piechota gdziekolwiek wypuszczac?


Pi razy oko to auto jest podobne do DeLoreana.




Sylwetka wyciosana jak siekiera w obydwoch coupe, ale miazdzy jak na dzisiejsze obłe czasy.

Czyli według ciebie każdy młody kierowca musi jeździć 60 konnym miejskim wozidełkiem ??

KaĹĽdy ma prawo do odrobiny fantazji.

Tak, ale i czasami sÄ…dzÄ™, ĹĽe i 60 KM to dla nie ktĂłrych za duĹĽo...