a po co komu przedni napęd, zima jest, i żadnej zabawy nie ma, trzeba rękawa używać,

Samochody Citroën Axel oraz bliźniaczy Oltcit Club były produkowane według licencji Citroëna w mieście Krajowa w Rumunii na podstawie zawartego w roku 1976 porozumienia o utworzeniu francusko-rumuńskiej spółki akcyjnej Oltcit S.A. (udział Citroëna wynosił 36%).

Strona francuska współpracowała przy budowie i wyposażeniu fabryki (w latach 1977-1981) oraz skonstruowała ten samochód. Wzorem dla tego francusko-rumuńskiego samochodu był Citroën Visa, chociaż nadwozie nie ma z Visą ani jednej wspólnej części oraz inne są jego wymiary. Silniki o pojemności skokowej 1129 cm³ oraz 1299 cm³ z drobnymi zmianami są przejęte z samochodu Citroën GSA. Z wersji GSA 1130 przejęto także skrzynię przekładniową i przednie hamulce tarczowe. Na rynek rumuński była produkowana również wersja z silnikiem dwucylindeowym o pojemności 654cm³, który montowano również w modelach Visa i 2CV. Przednie i tylne zawieszenie skonstruowano specjalnie z myślą o nowym samochodzie. Zawieszenie tylne wzorowano na rozwiązaniu tego zespołu w samochodzie Peugeot 205.

Produkcja seryjna samochodu Oltcit Club rozpoczęła się w roku 1982. Pierwsze samochody zmontowano z francuskich części. W roku 1987 udział części francuskich stanowił jeszcze około 60%, lecz w roku 1989 uległ znacznemu zmniejszeniu, wskutek zastosowania w samochodach Oltcit rumuńskiej 4-biegowej skrzyni przekładniowej zamiast dotychczas stosowanej francuskiej.

W sieci handlowej Citroëna samochody sprzedawano pod nazwą Citroën Axel od lipca 1984 do czerwca 1990 roku. Różnią się one od samochodów Oltcit Club przede wszystkim zastosowaniem zespołów wyłącznie francuskiej produkcji oraz plastikowych zderzaków, odchylanych tylnych szyb i ozdobnych listew we wszystkich wersjach. Ponadto większość modeli była oferowana z felgami aluminiowymi i oponami Michelin TRX.

Od początku 1989 samochody Oltcit Club 11 R oraz 11 R L były wyposażone w skrzynię czterobiegową produkcji rumuńskiej o zmienionych wartościach przełożeń w porównaniu ze stosowaną wcześniej czterobiegową skrzynią produkcji francuskiej oraz o odmiennym sposobie włączania wstecznego biegu. Rumuńska skrzynia czterobiegowa, zbliżona konstrukcyjnie do francuskiej, ma oznaczenie 31A-05 (TA 3001). Zawiera większą ilość oleju przekładniowego niż skrzynia francuska. Bieg wsteczny włącza się w niej przesuwając dźwignię zmiany biegów w prawo (od siebie) i do tyłu, a więc tak, jak we francuskiej skrzyni pięciobiegowej. Natomiast wcześniej wyprodukowane samochody były wyposażone we francuską skrzynię czterobiegową, w której bieg wsteczny włączało się przesuwając dźwignię zmiany biegów w prawo (od siebie) i do przodu.

Samochody Citroën Axel są wyposażone w silnik bokser.

Samochody Oltcit są oznakowane znakiem fabrycznym marki Oltcit (pojedynczy daszek wpisany w elipsę) z przodu na kratce wlotu powietrza oraz odpowiednimi napisami z tyłu na pasie tylnym.

W 1976 roku w Krajowie powstała nowoczesna fabryka mająca produkować małe samochody. Powstała na mocy porozumienia o utworzeniu francusko-rumuńskiej spółki akcyjnej Oltcit S.A. (udział Citroena wynosił 36%).

Strona francuska współpracowała przy budowie i wyposażeniu fabryki (w latach 1977-1981) oraz skonstruowała samochód pod marką Oltcit (Oltena + Citroën).

W 1981 roku pierwszy Oltcit ujrzał światło dziennie i otrzymał nazwę Oltcit Club, jednak w Zachodniej Europie był znany pod swoją eksportową nazwą - Citroën Axel.

Oltcit Club był rozwinięciem projektu Citroën Y-2 zapoczątkowanego w 1972 roku, który początkowo miał być Citroënem Visa. Prototyp posiadał chłodzony powietrzem, czterocylindrowy silnik pochodzący od Citroëna GS jednak po fuzji Citroëna z Peugeotem (koncern PSA) zadecydowano o zastosowaniu nowocześniejszego silnika pochodzącego z Peugeota 104. Projekt Y-2 zapoczątkował jednak nowy samochód dla wschodniej europy - Oltcit Club. Samochód ten napędzany był silnikiem o pojemności 652cm³ i mocy 36 KM, dostarczonym z Citroëna 2CV oraz czterocylindrowym silnikiem typu "bokser" o pojemnościach 1129 i 1299cm³ (odpowiednio 57 i 63KM mocy) przejętym z Citroëna GSA, z niewielkimi zmianami (zapłon bez modułu elektronicznego i brak pompy LHM). Pomimo podobieństwa Oltcita do Citroëna Visa posiadał on inną płytę podłogową oraz silniki.[1]

Produkcja seryjna samochodu Oltcit Club rozpoczęła się w roku 1982. Pierwsze samochody zmontowano z francuskich części. W roku 1987 udział części francuskich stanowił jeszcze około 60%, lecz w roku 1989 uległ znacznemu zmniejszeniu, wskutek zastosowania w samochodach Oltcit rumuńskiej 4-biegowej skrzyni przekładniowej zamiast dotychczas stosowanej skrzyni produkcji francuskiej.

Stylistyka tego 3-drzwiowego hatchbacka odpowiadała ówczesnym standardom, jednakże zastosowane silniki były wrażliwe na zaniedbania w obsłudze, co spowodowało, że większość z nich była głośna z powodu zużywających się szybko wałków rozrządu. Dzięki niewielkiej masie własnej samochód w swej najmocniejszej wersji rozpędzał się do 160km/h.

Ostatnia wersja Oltcita Club produkowana była aż do połowy lat 90. Po wycofaniu się Citroëna zmieniono nazwę na Oltena. W 1994 roku zakłady zmieniły nazwę na Rodae (Romanian Daewoo) i rozpoczęły produkcję samochodów na licencji GM Daewoo. Lecz ostatecznie produkcję Oltcita zakończono w 1996 roku.

Prototypy
W zakładach Oltcit wyprodukowano kilka prototypów bez pomocy Citroëna: pięciodrzwiową wersję Oltcita, wersję kabrio, pick-up oraz interesujący prototyp zaprojektowany przez Franco Sbarro. Ten ostatni posiadał mocno kwadratowe, ale futurystyczne nadwozie oraz silnik pochodzący od Citroëna GSA. Mimo swej prostoty, żaden z tych modeli nie wszedł do produkcji seryjnej.

Wersje
Samochody Oltcit były produkowane w następujących wersjach:
SPECIAL - silnik o pojemności 652 cm³, brak obrotomierza, wycieraczki tylnej szyby oraz regulacji jasności oświetlenia licznika. Model ten posiadał zapłon elektroniczny.
CLUB 11 - silnik o pojemności 1129 cm³, skrzynia czterobiegowa, najskromniejsze wyposażenie wnętrza i brak wycieraczki tylnej szyby.
CLUB 11 R - silnik o pojemności 1129 cm³, skrzynia biegów czterobiegowa, bogatsze wyposażenie wnętrza (m. in. programator pracy przerywanej wycieraczki, ogrzewanie tylnej szyby, antena i głośniki, lampka do map), zderzaki metalowe oraz wycieraczka tylnej szyby.
CLUB 11 RL - silnik o pojemności 1129 cm³, skrzynia biegów czterobiegowa, bogatsze wyposażenie wnętrza niż wersja 11 R, zderzaki i ozdobne listwy boczne z tworzywa sztucznego, zewnętrzne lusterka wsteczne sterowane z wnętrza pojazdu oraz wycieraczka tylnej szyby.
CLUB 12 TRS - silnik o pojemności 1299 cm³, skrzynia biegów pięciobiegowa, wyposażenie wnętrza takie samo jak w wersji 11 RL, oraz dodatkowo zastosowano tylne boczne okna uchylne, pasy bezwładnościowe także na tylnych siedzeniach oraz wycieraczka tylnej szyby. Zazwyczaj były oferowane z felgami aluminiowymi oraz oponami Michelin TRX.
ENTERPRISE - z silnikami o pojemności 1129 cm³ lub 1299 cm³. Są to wersje towarowe z dwoma miejscami do siedzenia, z trzydrzwiowym nadwoziem i przestrzenią ładunkową uzyskaną dzięki wyeliminowaniu tylnych siedzeń.